ໃຫ້ພວກເຮົາມາເບິ່ງຂໍ້ຄວາມທຳອິດ: “ແລະ ພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວວ່າ ຈົ່ງມີແສງສະຫວ່າງ ແລ້ວກໍມີແສງສະຫວ່າງ. ພຣະອົງເຫັນແສງສະຫວ່າງ ແລະ ເຫັນວ່າມັນເປັນສິ່ງທີ່ດີ, ແລ້ວພຣະເຈົ້າໄດ້ແຍກແສງສະຫວ່າງອອກຈາກຄວາມມືດ ແລະ ພຣະເຈົ້າເອີ້ນແສງສະຫວ່າງວ່າ ກາງເວັນ ແລະ ພຣະອົງເອີ້ນຄວາມມືດວ່າ ກາງຄືນ. ຕອນແລງກໍຜ່ານໄປ ແລະ ຕອນເຊົ້າກໍມາເຖິງ ນັ້ນຄືມື້ທຳອິດ” (ປະຖົມມະການ 1:3-5). ຂໍ້ຄວາມນີ້ອະທິບາຍເຖິງການກະທຳຢ່າງທຳອິດຂອງພຣະເຈົ້າໃນເບື້ອງຕົ້ນຂອງການສ້າງ ແລະ ມື້ທຳອິດທີ່ພຣະເຈົ້າເຮັດໃຫ້ເກີດມີກໍຄືຕອນແລງ ແລະ ຕອນເຊົ້າ. ແຕ່ມັນເປັນມື້ພິເສດ: ພຣະເຈົ້າເລີ່ມຈັດແຈງແສງສະຫວ່າງສຳລັບທຸກສິ່ງ ແລະ ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ຍັງໄດ້ແຍກແສງສະຫວ່າງອອກຈາກຄວາມມືດ. ໃນມື້ນີ້ ພຣະເຈົ້າເລີ່ມກ່າວ ແລະ ພຣະທຳ ແລະ ສິດອຳນາດຂອງພຣະອົງກໍເປັນຢູ່ຄຽງຂ້າງກັນ. ສິດອຳນາດຂອງພຣະອົງເລີ່ມຕົ້ນສະແດງອອກທ່າມກາງສິ່ງທັງປວງ ແລະ ລິດອຳນາດຂອງພຣະອົງແຜ່ຂະຫຍາຍທ່າມກາງສິ່ງທັງປວງ ເຊິ່ງເປັນຜົນມາຈາກພຣະທຳຂອງພຣະອົງ. ຈາກມື້ນີ້ເປັນຕົ້ນໄປ, ທຸກສິ່ງກໍຖືກເຮັດໃຫ້ເປັນຮູບຮ່າງຂຶ້ນ ແລະ ໝັ້ນຄົງ ຍ້ອນພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າ, ສິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ລິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ພວກມັນກໍເລີ່ມເຮັດໜ້າທີ່ເນື່ອງຈາກພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າ, ສິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ລິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ. ເມື່ອພຣະເຈົ້າກ່າວຄຳວ່າ: “ຈົ່ງມີແສງສະຫວ່າງ” ແລ້ວກໍມີແສງສະຫວ່າງ. ພຣະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໂຄງການຂອງພາລະກິດໃດເລີຍ; ແສງສະຫວ່າງປາກົດຂຶ້ນແມ່ນເປັນຜົນມາຈາກພຣະທຳຂອງພຣະອົງ. ນີ້ແມ່ນແສງສະຫວ່າງທີ່ພຣະເຈົ້າເອີ້ນວ່າ ກາງເວັນ ແລະ ມະນຸດຍັງເພິ່ງພາແສງສະຫວ່າງນີ້ສຳລັບການເປັນຢູ່ໃນປັດຈຸບັນ. ຍ້ອນຄໍາສັ່ງຂອງພຣະເຈົ້າ, ທາດແທ້ ແລະ ຄຸນຄ່າຂອງມັນແມ່ນບໍ່ເຄີຍປ່ຽນແປງຈັກເທື່ອ ແລະ ມັນບໍ່ເຄີຍຫາຍໄປຈັກເທື່ອ. ການເປັນຢູ່ຂອງມັນສະແດງອອກເຖິງສິດອຳນາດ ແລະ ລິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ປະກາດເຖິງການມີຢູ່ຂອງພຣະຜູ້ສ້າງ. ມັນຢືນຢັນຊໍ້າແລ້ວຊໍ້າອີກກ່ຽວກັບຕົວຕົນ ແລະ ສະຖານະຂອງພຣະຜູ້ສ້າງ. ມັນບໍ່ແມ່ນສິ່ງທີ່ສຳຜັດບໍ່ໄດ້ ຫຼື ເປັນພາບລວງຕາ, ແຕ່ເປັນແສງສະຫວ່າງແທ້ຈິງທີ່ມະນຸດສາມາດເຫັນໄດ້. ຕັ້ງແຕ່ເວລານັ້ນເປັນຕົ້ນມາ, ໃນໂລກທີ່ວ່າງເປົ່ານີ້ ເຊິ່ງເປັນ “ແຜ່ນດິນໂລກປາສະຈາກຮູບຮ່າງ ແລະ ເປົ່າວ່າງ; ແລະ ຄວາມມືດກໍຢູເທິງໜ້າທະເລເລິກ” ກໍເກີດມີສິ່ງທີ່ເປັນວັດຖຸຢ່າງທຳອິດ. ສິ່ງນີ້ແມ່ນພຣະທຳທີ່ອອກມາຈາກປາກຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ປາກົດຂຶ້ນໃນການກະທຳເບື້ອງຕົ້ນຂອງການສ້າງສິ່ງທັງປວງຍ້ອນສິດອຳນາດ ແລະ ພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ. ຫຼັງຈາກນັ້ນຕໍ່ມາພຣະເຈົ້າກໍສັ່ງໃຫ້ແສງສະຫວ່າງ ແລະ ຄວາມມືດແຍກອອກຈາກກັນ... ທຸກສິ່ງປ່ຽນໄປ ແລະ ຖືກເຮັດໃຫ້ສຳເລັດຍ້ອນພຣະທຳຂອງພຣະເຈົ້າ... ພຣະເຈົ້າເອີ້ນແສງສະຫວ່າງນີ້ວ່າ “ກາງເວັນ” ແລະ ພຣະອົງເອີ້ນຄວາມມືດວ່າ “ກາງຄືນ”. ໃນເວລານັ້ນ, ຕອນແລງຄັ້ງທຳອິດ ແລະ ຕອນເຊົ້າຄັ້ງທຳອິດໄດ້ເກີດຂຶ້ນເທິງແຜ່ນດິນໂລກທີ່ພຣະເຈົ້າເຈດຕະນາທີ່ຈະສ້າງ ແລະ ພຣະເຈົ້າກ່າວວ່າ ນີ້ແມ່ນມື້ທຳອິດ. ມື້ນີ້ແມ່ນມື້ທຳອິດທີ່ພຣະຜູ້ສ້າງໄດ້ສ້າງສິ່ງທັງປວງ ແລະ ເປັນການເລີ່ມຕົ້ນຂອງການສ້າງສິ່ງທັງປວງ ແລະ ເປັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ສິດອຳນາດ ແລະ ລິດອຳນາດຂອງພຣະຜູ້ສ້າງຖືກສະແດງອອກໃນໂລກນີ້ທີ່ພຣະອົງໄດ້ສ້າງຂຶ້ນ.

ຜ່ານທາງພຣະທຳເຫຼົ່ານີ້, ມະນຸດສາມາດເຫັນເຖິງສິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ສິດອໍານາດແຫ່ງພຣະທໍາຂອງພຣະເຈົ້າ ພ້ອມທັງລິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ. ເພາະມີພຽງພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ມີລິດອຳນາດດັ່ງກ່າວ, ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ຈຶ່ງມີພຽງພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ມີສິດອຳນາດດັ່ງກ່າວ; ຍ້ອນພຣະເຈົ້າມີສິດອຳນາດດັ່ງກ່າວ, ດ້ວຍເຫດນັ້ນ ຈຶ່ງມີພຽງພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ມີລິດອຳນາດ. ມະນຸດ ຫຼື ສິ່ງໃດກໍຕາມສາມາດມີສິດອຳນາດ ແລະ ລິດອຳນາດແບບນີ້ໄດ້ບໍ? ມີຄຳຕອບໃນຫົວໃຈຂອງພວກເຈົ້າບໍ? ນອກຈາກພຣະເຈົ້າແລ້ວ, ສິ່ງທີ່ຖືກສ້າງ ຫຼື ສິ່ງທີ່ບໍ່ໄດ້ຖືກສ້າງມີສິດອຳນາດດັ່ງກ່າວບໍ? ພວກເຈົ້າເຄີຍໄດ້ເຫັນຕົວຢ່າງຂອງສິ່ງດັ່ງກ່າວໃນໜັງສື ຫຼື ສິ່ງຈັດພິມໃດໆບໍ? ມີການບັນທຶກໃດໆທີ່ລະບຸວ່າມີຄົນສ້າງສະຫວັນ ແລະ ແຜ່ນດິນໂລກ ແລະ ສິ່ງທັງປວງບໍ? ມັນບໍ່ປາກົດໃນໜັງສື ຫຼື ການບັນທຶກອື່ນໃດເລີຍ; ແນ່ນອນ, ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນພຣະທຳທີ່ມີສິດອຳນາດ ແລະ ລິດອຳນາດກ່ຽວກັບການສ້າງແຜ່ນດິນໂລກຢ່າງສະຫງ່າງາມຂອງພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ ເຊິ່ງຖືກບັນທຶກໄວ້ໃນພຣະຄຳພີ; ພຣະທຳເຫຼົ່ານີ້ກ່າວແທນສິດອຳນາດ ແລະ ຕົວຕົນໜຶ່ງດຽວຂອງພຣະເຈົ້າ. ສາມາດເວົ້າໄດ້ບໍວ່າ ສິດອຳນາດ ແລະ ລິດອຳນາດດັ່ງກ່າວເປັນສັນຍາລັກໃຫ້ກັບຕົວຕົນໜຶ່ງດຽວຂອງພຣະເຈົ້າ? ສາມາດເວົ້າໄດ້ບໍວ່າ ພຣະເຈົ້າມີສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ ແລະ ມີພຽງແຕ່ພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ມີ? ໂດຍບໍ່ຕ້ອງສົງໄສເລີຍ ມີພຽງແຕ່ພຣະເຈົ້າເອງທີ່ມີສິດອຳນາດ ແລະ ລິດອຳນາດດັ່ງກ່າວ! ສິ່ງທີ່ຖືກສ້າງ ຫຼື ສິ່ງທີ່ບໍ່ຖືກສ້າງໃດກໍຕາມ ແມ່ນບໍ່ສາມາດມີ ຫຼື ແທນທີ່ສິດອຳນາດ ແລະ ລິດອຳນາດນີ້ໄດ້! ນີ້ແມ່ນໜຶ່ງໃນລັກສະນະຂອງພຣະເຈົ້າໜຶ່ງດຽວບໍ? ພວກເຈົ້າໄດ້ເປັນພະຍານເຖິງສິ່ງນັ້ນບໍ? ພຣະທຳເຫຼົ່ານີ້ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນເຂົ້າໃຈຢ່າງໄວວາ ແລະ ຊັດເຈນເຖິງຄວາມຈິງທີ່ວ່າ ພຣະເຈົ້າມີສິດອຳນາດໜຶ່ງດຽວ ແລະ ລິດອຳນາດໜຶ່ງດຽວ ແລະ ພຣະອົງມີຕົວຕົນ ແລະ ສະຖານະສູງສຸດ. ຈາກການສົນທະນາຂ້າງເທິງ, ພວກເຈົ້າສາມາດເວົ້າໄດ້ບໍວ່າ ພຣະເຈົ້າທີ່ພວກເຈົ້າເຊື່ອແມ່ນພຣະເຈົ້າໜຶ່ງດຽວ?

(ພຣະທຳ, ເຫຼັ້ມທີ 2. ກ່ຽວກັບການຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າ. ພຣະເຈົ້າເອງ, ທີ່ເປັນເອກະລັກ I).