ພວກເຮົາຫາກໍສົນທະນາກັນກ່ຽວກັບຫົວຂໍ້ຫຍັງ? ພວກເຮົາເລີ່ມຕົ້ນໂດຍລົມກັນກ່ຽວກັບສະພາບແວດລ້ອມທີ່ມະນຸດຊາດອາໄສຢູ່ ແລະ ສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ເຮັດເພື່ອສະພາບແວດລ້ອມນັ້ນ ແລະ ການຈັດກຽມທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຮັດ. ພວກເຮົາສົນທະນາເຖິງສິ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ຈັດແຈງ; ຄວາມສຳພັນລະຫວ່າງສິ່ງຕ່າງໆໃນການເນລະມິດສ້າງ ເຊິ່ງພຣະເຈົ້າໄດ້ຈັດກຽມໄວ້ໃຫ້ແກ່ມະນຸດຊາດ; ແລະ ວິທີທີ່ພຣະເຈົ້າຈັດແຈງຄວາມສຳພັນເຫຼົ່ານີ້ເພື່ອປ້ອງກັນສິ່ງຕ່າງໆໃນການເນລະມິດສ້າງຂອງພຣະອົງບໍ່ໃຫ້ທຳຮ້າຍມະນຸດຊາດ. ພຣະເຈົ້າຍັງຫຼຸດຜ່ອນຄວາມເສຍຫາຍທີ່ຫຼາຍປັດໄຈທີ່ແຕກຕ່າງກັນໃນການເນລະມິດສ້າງຂອງພຣະອົງອາດມີຕໍ່ສະພາບແວດລ້ອມຂອງມະນຸດຊາດ, ເຮັດໃຫ້ທຸກສິ່ງຮັບໃຊ້ຈຸດປະສົງສູງສຸດຂອງພວກມັນ ແລະ ນໍາສະພາບແວດລ້ອມທີ່ເປັນປະໂຫຍດພ້ອມກັບອົງປະກອບທີ່ເປັນປະໂຫຍດມາໃຫ້ແກ່ມະນຸດຊາດ ເຊິ່ງດ້ວຍເຫດນັ້ນກໍເຮັດໃຫ້ມະນຸດຊາດສາມາດປັບຕົວເຂົ້າໃນສະພາບແວດລ້ອມດັ່ງກ່າວ ແລະ ສືບຕໍ່ວົງຈອນຊີວິດ ແລະ ການແຜ່ພັນຢ່າງໝັ້ນຄົງ. ຕໍ່ມາ ພວກເຮົາໄດ້ສົນທະນາກັນກ່ຽວກັບອາຫານທີ່ຮ່າງກາຍມະນຸດຕ້ອງການ ເຊິ່ງກໍຄືອາຫານ ແລະ ເຄື່ອງດື່ມປະຈຳວັນຂອງມະນຸດຊາດ. ນີ້ກໍຍັງເປັນສະພາບການທີ່ຈຳເປັນສຳລັບການຢູ່ລອດຂອງມະນຸດຊາດ. ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າ ຮ່າງກາຍມະນຸດບໍ່ສາມາດດຳລົງຊີວິດໂດຍການຫາຍໃຈແຕ່ຢ່າງດຽວ, ດ້ວຍແສງຕາເວັນສຳລັບການບໍາລຸງລ້ຽງ ຫຼື ລົມ ຫຼື ອຸນຫະພູມທີ່ເໝາະສົມ. ມະນຸດຍັງຈຳເປັນຕ້ອງເຮັດໃຫ້ທ້ອງຂອງພວກເຂົາອີ່ມ ແລະ ພຣະເຈົ້າກໍໄດ້ຈັດກຽມຕົ້ນກຳເນີດຂອງສິ່ງຕ່າງໆທີ່ອາດເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາອີ່ມທ້ອງໃຫ້ແກ່ມະນຸດຊາດ ເຊິ່ງເປັນຕົ້ນກຳເນີດອາຫານຂອງມະນຸດຊາດ ໂດຍບໍ່ໄດ້ເບິ່ງຂ້າມຫຍັງເລີຍ. ເມື່ອເຈົ້າໄດ້ເຫັນພືດຜົນດັງກ່າວທີ່ອຸດົມສົມບູນ ແລະ ມີຈໍານວນຫຼາຍ ເຊິ່ງເປັນຕົ້ນກຳເນີດຂອງອາຫານ ແລະ ເຄື່ອງດື່ມຂອງມະນຸດຊາດ, ເຈົ້າສາມາດເວົ້າໄດ້ບໍວ່າ ພຣະເຈົ້າເປັນຕົ້ນກຳເນີດຂອງການສະໜອງສຳລັບມະນຸດຊາດ ແລະ ສຳລັບທຸກສິ່ງໃນການເນລະມິດສ້າງຂອງພຣະອົງ? ຖ້າໃນຊ່ວງການເນລະມິດສ້າງ, ພຣະເຈົ້າພຽງແຕ່ສ້າງຕົ້ນໄມ້ ແລະ ຫຍ້າ ຫຼື ສິ່ງມີຊີວິດອື່ນໆອີກຈຳນວນຫຼາຍ ແລະ ຖ້າຍົກຕົວຢ່າງ ສິ່ງມີຊີວິດ ແລະ ພືດທີ່ຫຼາກຫຼາຍເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນລ້ວນແລ້ວແຕ່ສຳລັບໃຫ້ງົວ ແລະ ແກະກິນ ຫຼື ໃຫ້ມ້າລາຍ, ກວາງ ແລະ ສັດອື່ນໆອີກຫຼາກຫຼາຍປະເພດ, ສິງໂຕກໍຕ້ອງກິນສັດປະເພດມ້າລາຍ ແລະ ກວາງ ແລະ ເສືອຕ້ອງກິນສັດປະເພດແກະ ແລະ ໝູ, ແຕ່ບໍ່ມີສິ່ງໃດເລີຍທີ່ເໝາະສົມໃຫ້ມະນຸດໄດ້ກິນ ແລ້ວນັ້ນຈະໃຊ້ການໄດ້ບໍ? ມັນຈະໃຊ້ການບໍ່ໄດ້. ມະນຸດຊາດຈະບໍ່ສາມາດຢູ່ລອດໄດ້ດົນ. ຖ້າມະນຸດກິນພຽງແຕ່ໃບໄມ້ເດ? ມັນຈະໃຊ້ການໄດ້ບໍ? ມະນຸດສາມາດກິນຫຍ້າທີ່ມີໄວ້ສຳລັບແກະບໍ? ມັນອາດບໍ່ເຈັບປວດ ຖ້າພວກເຂົາລອງໜ້ອຍໜຶ່ງ, ແຕ່ຖ້າພວກເຂົາກິນສິ່ງດັ່ງກ່າວເປັນເວລາດົນນານ, ທ້ອງຂອງພວກເຂົາຈະບໍ່ສາມາດທົນໄດ້ ແລະ ຜູ້ຄົນຈະບໍ່ດຳລົງຊີວິດຢູ່ໄດ້ດົນ. ມີສິ່ງຕ່າງໆທີ່ສັດສາມາດກິນ ແຕ່ເປັນພິດຕໍ່ມະນຸດ, ສັດຕ່າງໆກິນພວກມັນໂດຍບໍ່ມີຜົນຫຍັງ, ແຕ່ມັນບໍ່ໄດ້ເປັນແບບນັ້ນສຳລັບມະນຸດ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າ ພຣະເຈົ້າໄດ້ເນລະມິດສ້າງມະນຸດ, ສະນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງຮູ້ຈັກຫຼັກການ ແລະ ໂຄງສ້າງຮ່າງກາຍຂອງມະນຸດ ແລະ ສິ່ງທີ່ມະນຸດຕ້ອງການໄດ້ເປັນຢ່າງດີທີ່ສຸດ. ພຣະເຈົ້າຮູ້ຈັກຢ່າງຊັດເຈນແທ້ໆເຖິງສ່ວນປະກອບ ແລະ ສ່ວນປະສົມຂອງຮ່າງກາຍ, ຄວາມຕ້ອງການຂອງມັນ ແລະ ໜ້າທີ່ຂອງອະໄວຍະວະພາຍໃນຂອງມັນ ແລະ ວິທີທີ່ພວກມັນຊຶມຊັບ, ກຳຈັດ ແລະ ເຜົາຜານວັດຖຸທາດຕ່າງໆ. ມະນຸດບໍ່ຮູ້; ບາງຄັ້ງ ພວກເຂົາກິນຢ່າງບໍ່ລະມັດລະວັງ ຫຼື ມີສ່ວນໃນການດູແລຕົນເອງທີ່ບໍ່ລະມັດລະວັງ ເຊິ່ງມີຫຼາຍສິ່ງທີ່ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມບໍ່ສົມດຸນ. ຖ້າເຈົ້າກິນ ແລະ ເພີດເພີນກັບສິ່ງຕ່າງໆທີ່ພຣະເຈົ້າຈັດກຽມໄວ້ໃຫ້ແກ່ເຈົ້າໃນລັກສະນະທີ່ປົກກະຕິ, ເຈົ້າກໍຈະບໍ່ມີບັນຫາດ້ານສຸຂະພາບ. ເຖິງແມ່ນບາງຄັ້ງ ເຈົ້າອາລົມເສຍ ແລະ ເຈົ້າມີເລືອດຕົກຄ້າງ, ສິ່ງນີ້ກໍຈະບໍ່ກໍ່ໃຫ້ເກີດບັນຫາຫຍັງເລີຍ. ເຈົ້າພຽງແຕ່ຕ້ອງກິນພືດບາງປະເພດ ແລະ ພາວະເລືອດຕົກຄ້າງກໍຈະເຊົາໄປ. ພຣະເຈົ້າໄດ້ຈັດກຽມສຳລັບທຸກສິ່ງເຫຼົ່ານີ້. ສະນັ້ນ ໃນສາຍຕາຂອງພຣະເຈົ້າ ມະນຸດຊາດແມ່ນຢູ່ເໜືອກວ່າສິ່ງມີຊີວິດອື່ນໆຫຼາຍ. ພຣະເຈົ້າຈັດກຽມສະພາບແວດລ້ອມສຳລັບພືດແຕ່ລະປະເພດ ແລະ ພຣະອົງຈັດກຽມອາຫານ ແລະ ສະພາບແວດລ້ອມສຳລັບສັດແຕ່ລະປະເພດ, ແຕ່ມະນຸດຊາດມີຄວາມຕ້ອງການທີ່ເຄັ່ງຄັດທີ່ສຸດຈາກສະພາບແວດລ້ອມຂອງພວກເຂົາ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນບໍ່ສາມາດເບິ່ງຂ້າມໄດ້ແມ່ນແຕ່ໜ້ອຍດຽວ; ຖ້າພວກມັນຖືກເບິ່ງຂ້າມ, ມະນຸດຊາດກໍຈະບໍ່ສາມາດສືບຕໍ່ພັດທະນາ ແລະ ດຳລົງຊີວິດ ແລະ ແຜ່ພັນໃນລັກສະນະທີ່ປົກກະຕິໄດ້. ແມ່ນພຣະເຈົ້າທີ່ຮູ້ຈັກສິ່ງນີ້ໄດ້ດີທີ່ສຸດ ໃນຫົວໃຈຂອງພຣະອົງ. ເມື່ອພຣະເຈົ້າເຮັດສິ່ງນີ້, ພຣະອົງກໍໃຫ້ຄວາມສຳຄັນກັບສິ່ງນັ້ນຫຼາຍກວ່າສິ່ງອື່ນໃດ. ບາງເທື່ອ ເຈົ້າບໍ່ສາມາດຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງບາງສິ່ງທີ່ທຳມະດາທີ່ເຈົ້າສາມາດເຫັນ ແລະ ເພີດເພີນໄດ້ໃນຊີວິດຂອງເຈົ້າ ຫຼື ສິ່ງທີ່ເຈົ້າເຫັນ ແລະ ເພີດເພີນ ເຊິ່ງເຈົ້າມີຕັ້ງແຕ່ເກີດ, ແຕ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ຈັດແຈງໃຫ້ແກ່ເຈົ້າເປັນເວລາດົນນານມາແລ້ວ ຫຼື ຢ່າງລັບໆ. ຈົນເຖິງລະດັບທີ່ເປັນໄປໄດ້ຫຼາຍທີ່ສຸດ, ພຣະເຈົ້າໄດ້ກຳຈັດ ແລະ ຫຼຸດຜ່ອນອົງປະກອບທີ່ເປັນລົບທັງໝົດ ທີ່ບໍ່ອຳນວຍຕໍ່ມະນຸດຊາດ ແລະ ອາດທຳຮ້າຍຮ່າງກາຍມະນຸດ. ສິ່ງນີ້ສະແດງເຖິງຫຍັງ? ມັນສະແດງເຖິງທັດສະນະທີ່ພຣະເຈົ້າມີຕໍ່ມະນຸດ ເມື່ອພຣະອົງເນລະມິດສ້າງພວກເຂົາໃນເວລານີ້ບໍ? ແມ່ນຫຍັງຄືທັດສະນະນັ້ນ? ທັດສະນະທີ່ຂອງພຣະເຈົ້າແມ່ນຮອບຄອບ ແລະ ຈິງໃຈ ແລະ ມັນບໍ່ກໍ່ໃຫ້ເກີດມີການແຊກແຊງຈາກກຳລັງສັດຕູໃດໜຶ່ງ ຫຼື ປັດໃຈ ຫຼື ສະພາບການພາຍນອກ ທີ່ບໍ່ໄດ້ມາຈາກພຣະອົງ. ໃນສິ່ງນີ້ແມ່ນສາມາດເຫັນໄດ້ວ່າ ທັດສະນະຂອງພຣະເຈົ້າໃນການເນລະມິດສ້າງ ແລະ ການຄຸ້ມຄອງມະນຸດຊາດໃນເວລານີ້. ແລ້ວແມ່ນຫຍັງຄືທັດສະນະຂອງພຣະເຈົ້າ? ຜ່ານທາງສະພາບແວດລ້ອມສຳລັບຄວາມຢູ່ລອດ ແລະ ຊີວິດທີ່ມະນຸດໄດ້ຮັບ ພ້ອມທັງໃນອາຫານ ແລະ ເຄື່ອງດື່ມປະຈຳວັນ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການປະຈຳວັນຂອງພວກເຂົາ, ພວກເຮົາສາມາດເຫັນໄດ້ເຖິງທັດສະນະຂອງພຣະເຈົ້າກ່ຽວກັບຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ມະນຸດຊາດ ເຊິ່ງພຣະອົງໄດ້ມີນັບຕັ້ງແຕ່ທີ່ພຣະອົງໄດ້ເນລະມິດສ້າງມະນຸດ ພ້ອມທັງຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງພຣະອົງທີ່ຈະຊ່ວຍມະນຸດຊາດໃຫ້ລອດພົ້ນໃນເວລານີ້. ສາມາດເຫັນຄວາມແທ້ຈິງຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ໃນສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ບໍ? ຄວາມອັດສະຈັນຂອງພຣະອົງເດ? ຄວາມບໍ່ສາມາດຢັ່ງເຖິງໄດ້ຂອງພຣະອົງເດ? ອຳນາດອັນໄພສານຂອງພຣະອົງເດ? ພຣະເຈົ້າໃຊ້ວິທີການທີ່ມີສະຕິປັນຍາ ແລະ ລິດທານຸພາບສູງສຸດຂອງພຣະອົງເພື່ອສະໜອງໃຫ້ແກ່ມະນຸດຊາດທັງປວງ ພ້ອມທັງສະໜອງໃຫ້ແກ່ທຸກສິ່ງໃນການເນລະມິດສ້າງຂອງພຣະອົງ. ຕອນນີ້ ຫຼັງຈາກທີ່ເຮົາໄດ້ກ່າວຫຼາຍຢ່າງຕໍ່ພວກເຈົ້າ, ພວກເຈົ້າສາມາດເວົ້າໄດ້ບໍວ່າ ພຣະເຈົ້າຄືຕົ້ນກຳເນີດຂອງຊີວິດສຳລັບທຸກສິ່ງ? (ໄດ້.) ມັນຈະເປັນແບບນັ້ນຢ່າງແນ່ນອນ. ພວກເຈົ້າມີຂໍ້ສົງໄສບໍ? (ບໍ່ມີ.) ການສະໜອງຂອງພຣະເຈົ້າສຳລັບສິ່ງທັງປວງກໍພຽງພໍແລ້ວທີ່ຈະສະແດງວ່າ ພຣະອົງເປັນຕົ້ນກຳເນີດຂອງຊີວິດສຳລັບສິ່ງທັງປວງ ຍ້ອນພຣະອົງເປັນຕົ້ນກຳເນີດຂອງການສະໜອງທີ່ເຮັດໃຫ້ສິ່ງທັງປວງສາມາດມີຢູ່, ດຳລົງຊີວິດ, ແຜ່ພັນ ແລະ ສືບຕໍ່ ແລະ ບໍ່ມີຕົ້ນກຳເນີດໃດ ນອກຈາກພຣະເຈົ້າເອງ. ພຣະເຈົ້າສະໜອງໃຫ້ແກ່ຄວາມຕ້ອງການທັງໝົດຂອງສິ່ງທັງປວງ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການທັງໝົດຂອງມະນຸດຊາດ, ບໍ່ວ່າສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນຈະເປັນຄວາມຕ້ອງການດ້ານສະພາບແວດລ້ອມເບື້ອງຕົ້ນທີ່ສຸດ, ຄວາມຕ້ອງການໃນຊີວິດປະຈຳວັນຂອງພວກເຂົາ ຫຼື ຄວາມຕ້ອງການສຳລັບຄວາມຈິງທີ່ພຣະອົງສະໜອງໃຫ້ແກ່ຈິດວິນຍານຂອງຜູ້ຄົນ. ໃນທຸກລັກສະນະ, ຕົວຕົນຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ສະຖານະຂອງພຣະອົງເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍສຳລັບມະນຸດຊາດ; ມີພຽງແຕ່ພຣະເຈົ້າເອງທີ່ເປັນຕົ້ນກຳເນີດຂອງຊີວິດສຳລັບສິ່ງທັງປວງ. ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າ ພຣະເຈົ້າເປັນຜູ້ປົກຄອງ, ເຈົ້ານາຍ ແລະ ຜູ້ສະໜອງຂອງໂລກນີ້, ໂລກນີ້ທີ່ຜູ້ຄົນສາມາດເຫັນ ແລະ ສຳຜັດໄດ້. ສຳລັບມະນຸດຊາດແລ້ວ, ນີ້ບໍ່ແມ່ນຕົວຕົນຂອງພຣະເຈົ້າບໍ? ບໍ່ມີຫຍັງທີ່ປອມໃນສິ່ງນີ້. ແລ້ວເມື່ອເຈົ້າເຫັນນົກບິນຢູ່ໃນທ້ອງຟ້າ, ເຈົ້າກໍຄວນຮູ້ວ່າພຣະເຈົ້າໄດ້ເນລະມິດສ້າງທຸກສິ່ງທີ່ສາມາດບິນໄດ້. ມີສິ່ງມີຊີວິດທີ່ລອຍຢູ່ໃນນໍ້າ ແລະ ພວກມັນກໍມີວິທີການເອົາຕົວລອດຂອງພວກມັນເອງ. ຕົ້ນໄມ້ ແລະ ພືດທີ່ດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃນດິນກໍອອກໜໍ່ ແລະ ງອກໃນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ ແລະ ອອກໝາກ ແລະ ຫຼົ່ນໃບໃນລະດູໃບໄມ້ຫຼົ່ນ ແລະ ໃນລະດູໜາວ ໃບໄມ້ທັງໝົດກໍຫຼົ່ນຈົນໝົດໃນຂະນະທີ່ພືດເຫຼົ່ານັ້ນກຽມຜ່ານລະດູໜາວ. ນັ້ນແມ່ນວິທີການເອົາຕົວລອດຂອງພວກມັນ. ພຣະເຈົ້າເນລະມິດສ້າງສິ່ງທັງປວງ ແລະ ແຕ່ລະສິ່ງກໍດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃນຮູບຮ່າງທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ແລະ ລັກສະນະທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ແລະ ໃຊ້ວິທີການທີ່ແຕກຕ່າງກັນເພື່ອສະແດງເຖິງພະລັງຊີວິດຂອງມັນ ແລະ ຮູບຮ່າງທີ່ມັນດຳລົງຊີວິດ. ບໍ່ວ່າສິ່ງຕ່າງໆຈະເລີ່ມດຳລົງຊີວິດແນວໃດກໍຕາມ, ພວກມັນລ້ວນແລ້ວແຕ່ຢູ່ພາຍໃຕ້ກົດລະບຽບຂອງພຣະເຈົ້າ. ແມ່ນຫຍັງຄືຈຸດປະສົງຂອງພຣະອົງໃນການປົກຄອງຊີວິດ ແລະ ສິ່ງມີຊີວິດທີ່ມີຮູບຮ່າງແຕກຕ່າງກັນທັງໝົດ? ມັນແມ່ນເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດຂອງມະນຸດຊາດບໍ? ພຣະອົງຄວບຄຸມກົດເກນທັງໝົດຂອງຊີວິດ ເຊິ່ງລ້ວນແລ້ວແຕ່ເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດຂອງມະນຸດຊາດ. ນີ້ສະແດງວ່າຄວາມຢູ່ລອດຂອງມະນຸດຊາດສຳຄັນສຳລັບຕໍ່ພຣະເຈົ້າສໍ່າໃດ.

ໂດຍປົກກະຕິແລ້ວ ຄວາມສາມາດໃນການຢູ່ລອດ ແລະ ແຜ່ພັນຂອງມະນຸດຊາດແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນຕໍ່ພຣະເຈົ້າທີ່ສຸດ. ສະນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຈຶ່ງສະໜອງໃຫ້ແກ່ມະນຸດຊາດ ແລະ ສິ່ງທັງປວງໃນການເນລະມິດສ້າງຂອງພຣະອົງຢ່າງສະໝໍ່າສະເໝີ. ພຣະອົງສະໜອງໃຫ້ແກ່ສິ່ງທັງປວງໃນວິທີທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ແລະ ໂດຍການຮັກສາຄວາມຢູ່ລອດຂອງສິ່ງທັງປວງ, ພຣະອົງເຮັດໃຫ້ມະນຸດຊາດສາມາດສືບຕໍ່ກ້າວໄປຂ້າງໜ້າ ແລະ ຮັກສາຄວາມຢູ່ລອດທີ່ປົກກະຕິຂອງມະນຸດຊາດ. ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນສອງລັກສະນະຂອງການສົນທະນາຂອງພວກເຮົາໃນມື້ນີ້. ແມ່ນຫຍັງຄືສອງລັກສະນະນີ້? (ນັບຕັ້ງແຕ່ທັດສະນະມະຫາພາກ, ພຣະເຈົ້າໄດ້ເນລະມິດສ້າງສະພາບແວດລ້ອມທີ່ມະນຸດດຳລົງຊີວິດ. ນັ້ນແມ່ນລັກສະນະທຳອິດ. ພຣະເຈົ້າຍັງຈັດກຽມສິ່ງທີ່ສາມາດຈັບຕ້ອງໄດ້ທີ່ມະນຸດຊາດຕ້ອງການ ແລະ ສາມາດເຫັນ ແລະ ສຳຜັດໄດ້.) ພວກເຮົາໄດ້ສົນທະນາກັນເຖິງຫົວຂໍ້ຫຼັກຂອງພວກເຮົາຜ່ານທາງສອງລັກສະນະນີ້. ແມ່ນຫຍັງຄືຫົວຂໍ້ຫຼັກຂອງພວກເຮົາ? (ພຣະເຈົ້າຄືຕົ້ນກຳເນີດຂອງຊີວິດສຳລັບທຸກສິ່ງ.) ຕອນນີ້ ເຈົ້າກໍຄວນມີຄວາມເຂົ້າໃຈບາງຢ່າງວ່າ ເປັນຫຍັງການສົນທະນາຂອງເຮົາໃນຫົວຂໍ້ນີ້ຈຶ່ງມີເນື້ອຫາດັ່ງກ່າວ. ມີການສົນທະນາຫຍັງທີ່ບໍ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຫົວຂໍ້ຫຼັກບໍ? ບໍ່ມີເລີຍ! ບາງເທື່ອ ຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ຍິນສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ ພວກເຈົ້າບາງຄົນກໍໄດ້ຮັບຄວາມເຂົ້າໃຈບາງຢ່າງ ແລະ ຕອນນີ້ກໍຮູ້ສຶກວ່າພຣະທຳເຫຼົ່ານີ້ມີນໍ້າໜັກ, ພວກມັນສຳຄັນຫຼາຍ, ແຕ່ຄົນອື່ນອາດມີຄວາມເຂົ້າໃຈບາງຢ່າງຕາມໂຕເທົ່ານັ້ນ ແລະ ຮູ້ສຶກວ່າພຣະທຳເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ສຳຄັນໃນຕົວ ແລະ ກ່ຽວກັບພວກເຂົາເອງ. ບໍ່ວ່າພວກເຈົ້າຈະເຂົ້າໃຈແນວໃດກໍຕາມກ່ຽວກັບສິ່ງນີ້ໃນຊ່ວງເວລາປັດຈຸບັນ, ເມື່ອປະສົບການຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ມາເຖິງມື້ໃດໜຶ່ງ, ເມື່ອຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພວກເຈົ້າໄດ້ໄປເຖິງຈຸດໃດໜຶ່ງ ເຊິ່ງນັ້ນກໍຄື ເມື່ອຄວາມຮູ້ຂອງພວກເຈົ້າກ່ຽວກັບການກະທຳຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ພຣະເຈົ້າເອງໄດ້ໄປເຖິງລະດັບໃດໜຶ່ງ, ພວກເຈົ້າກໍຈະໃຊ້ຄຳເວົ້າຂອງພວກເຈົ້າເອງທີ່ເປັນຈິງ ເພື່ອໃຫ້ຄຳພະຍານທີ່ເລິກເຊິ່ງ ແລະ ແທ້ຈິງເຖິງການກະທຳຂອງພຣະເຈົ້າ.

ເຮົາຄິດວ່າຄວາມເຂົ້າໃຈໃນປັດຈຸບັນຂອງພວກເຈົ້າຍັງຂ້ອນຂ້າງຜິວເຜີນ ແລະ ຕາມໂຕ, ແຕ່ເມື່ອໄດ້ຍິນສອງລັກສະນະນີ້ໃນການສົນທະນາຂອງເຮົາ, ຢ່າງໜ້ອຍທີ່ສຸດ ພວກເຈົ້າສາມາດຮູ້ໄດ້ບໍວ່າ ພຣະເຈົ້າໃຊ້ວິທີການໃດເພື່ອສະໜອງໃຫ້ແກ່ມະນຸດຊາດ ຫຼື ພຣະເຈົ້າສະໜອງຫຍັງໃຫ້ແກ່ມະນຸດຊາດ? ພວກເຈົ້າມີແນວຄວາມຄິດພື້ນຖານ ກໍຄືຄວາມເຂົ້າໃຈພື້ນຖານບໍ? (ມີ.) ແຕ່ສອງລັກສະນະນີ້ທີ່ເຮົາໄດ້ສົນທະນາແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບພຣະຄຳພີບໍ? ພວກມັນກ່ຽວຂ້ອງກັບການພິພາກສາ ແລະ ການຂ້ຽນຕີຂອງພຣະເຈົ້າໃນຍຸກແຫ່ງອານາຈັກບໍ? (ບໍ່.) ແລ້ວເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງສົນທະນາກ່ຽວກັບພວກມັນ? ມັນແມ່ນຍ້ອນຜູ້ຄົນຕ້ອງເຂົ້າໃຈພວກມັນເພື່ອຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າບໍ? (ແມ່ນແລ້ວ.) ມັນຈຳເປັນຫຼາຍທີ່ຈະຕ້ອງຮູ້ຈັກສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ ແລະ ມັນຍັງຈຳເປັນຫຼາຍທີ່ຈະຕ້ອງເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບພວກມັນ. ໃນຂະນະທີ່ພວກເຈົ້າສະແຫວງຫາເພື່ອເຂົ້າໃຈພຣະເຈົ້າຢ່າງສົມບູນ, ຈົ່ງຢ່າຈຳກັດຕົນເອງແຕ່ໃນພຣະຄຳພີ ແລະ ຢ່າຈຳກັດຕົນເອງແຕ່ໃນການພິພາກສາ ແລະ ການຂ້ຽນຕີມະນຸດຂອງພຣະເຈົ້າ. ແມ່ນຫຍັງຄືຈຸດປະສົງຂອງເຮົາໃນການເວົ້າສິ່ງນີ້? ມັນແມ່ນເພື່ອເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນຮູ້ຈັກວ່າ ພຣະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນພຽງພຣະເຈົ້າຂອງຜູ້ຄົນທີ່ຖືກເລືອກຂອງພຣະອົງ. ເຈົ້າຕິດຕາມພຣະເຈົ້າໃນປັດຈຸບັນ ແລະ ພຣະອົງແມ່ນພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ, ແຕ່ພຣະອົງແມ່ນພຣະເຈົ້າຂອງຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຕິດຕາມພຣະອົງບໍ? ພຣະເຈົ້າແມ່ນພຣະເຈົ້າຂອງທຸກຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຕິດຕາມພຣະອົງບໍ? ພຣະເຈົ້າແມ່ນພຣະເຈົ້າຂອງສິ່ງທັງປວງບໍ? (ແມ່ນ.) ແລ້ວພາລະກິດ ແລະ ການກະທຳຂອງພຣະເຈົ້າຖືກຈຳກັດແຕ່ໃນຂອບເຂດຂອງຄົນທີ່ຕິດຕາມພຣະອົງເທົ່ານັ້ນບໍ? (ບໍ່.) ແມ່ນຫຍັງຄືຂອບເຂດຂອງພາລະກິດ ແລະ ການກະທຳຂອງພຣະອົງ? ໃນລະດັບທີ່ນ້ອຍທີ່ສຸດ, ຂອບເຂດຂອງພາລະກິດ ແລະ ການກະທຳຂອງພຣະອົງປະກອບດ້ວຍມະນຸດຊາດທັງປວງ ແລະ ທຸກສິ່ງໃນການເນລະມິດສ້າງ. ໃນລະດັບທີ່ສູງທີ່ສຸດ, ມັນປະກອບດ້ວຍຈັກກະວານທັງປວງ ເຊິ່ງຜູ້ຄົນບໍ່ສາມາດເຫັນໄດ້. ແລ້ວພວກເຮົາອາດເວົ້າໄດ້ວ່າ ພຣະເຈົ້າປະຕິບັດພາລະກິດຂອງພຣະອົງ ແລະ ກະທຳການຂອງພຣະອົງທ່າມກາງມະນຸດຊາດທັງປວງ ແລະ ສິ່ງນີ້ກໍພຽງພໍທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນມາຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າເອງຢ່າງສົມບູນ. ຖ້າເຈົ້າຕ້ອງການຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າ, ຮູ້ຈັກພຣະອົງຢ່າງແທ້ຈິງ, ເຂົ້າໃຈພຣະອົງຢ່າງແທ້ຈິງ, ຊັ້ນກໍຢ່າຈຳກັດຕົນເອງພຽງແຕ່ໃນສາມຂັ້ນຕອນຂອງພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ ຫຼື ໃນເລື່ອງລາວກ່ຽວກັບພາລະກິດທີ່ພຣະອົງປະຕິບັດໃນອະດີດເທົ່ານັ້ນ. ຖ້າເຈົ້າພະຍາຍາມທີ່ຈະຮູ້ຈັກພຣະອົງໃນລັກສະນະນັ້ນ ເຈົ້າກໍກຳລັງວາງຂໍ້ຈຳກັດໃສ່ພຣະເຈົ້າ ໂດຍຈໍາກັດຂອບເຂດຂອງພຣະອົງ. ເຈົ້າກຳລັງເຫັນວ່າພຣະເຈົ້າເປັນສິ່ງທີ່ນ້ອຍຫຼາຍ. ການເຮັດແບບນັ້ນຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຜູ້ຄົນແນວໃດ? ເຈົ້າຈະບໍ່ສາມາດຮູ້ຈັກເຖິງຄວາມອັດສະຈັນ ແລະ ຄວາມລໍ້າເລີດຂອງພຣະເຈົ້າ ຫຼື ລິດອຳນາດ ແລະ ອຳນາດອັນໄພສານຂອງພຣະອົງ ແລະ ຂອບເຂດຂອງສິດອຳນາດຂອງພຣະອົງຈັກເທື່ອ. ຄວາມເຂົ້າໃຈດັ່ງກ່າວຈະມີຜົນກະທົບຕໍ່ຄວາມສາມາດຂອງເຈົ້າໃນການຍອມຮັບຄວາມຈິງທີ່ວ່າ ພຣະເຈົ້າເປັນຜູ້ປົກຄອງສິ່ງທັງປວງ ພ້ອມທັງຄວາມຮູ້ຂອງເຈົ້າກ່ຽວກັບຕົວຕົນ ແລະ ສະຖານະທີ່ແທ້ຈິງຂອງພຣະເຈົ້າ. ເວົ້າອີກຢ່າງກໍຄື ຖ້າຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງເຈົ້າກ່ຽວກັບພຣະເຈົ້າຖືກຈຳກັດແຕ່ໃນຂອບເຂດ, ສິ່ງທີ່ເຈົ້າສາມາດຮັບເອົາກໍຈະຖືກຈຳກັດເຊັ່ນກັນ. ນີ້ຄືເຫດຜົນທີ່ເຈົ້າຕ້ອງເຮັດໃຫ້ຂອບເຂດຂອງເຈົ້າກວ້າງອອກ ແລະ ຂະຫຍາຍຂອບເຂດຂອງເຈົ້າ. ເຈົ້າຄວນສະແຫວງຫາເພື່ອເຂົ້າໃຈທຸກສິ່ງນີ້ ເຊິ່ງນັ້ນກໍຄື ຂອບເຂດຂອງພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ, ການຄຸ້ມຄອງຂອງພຣະອົງ, ການປົກຄອງຂອງພຣະອົງ ແລະ ສິ່ງທັງປວງທີ່ພຣະອົງຄຸ້ມຄອງ ແລະ ທີ່ພຣະອົງປົກຄອງ. ໂດຍຜ່ານສິ່ງເຫຼົ່ານີ້, ເຈົ້າຈຶ່ງຈະເຂົ້າໃຈການກະທຳຂອງພຣະເຈົ້າ. ດ້ວຍຄວາມເຂົ້າໃຈດັ່ງກ່າວ, ເຈົ້າຈະຮູ້ສຶກວ່າ ພຣະເຈົ້າປົກຄອງ, ຄຸ້ມຄອງ ແລະ ສະໜອງໃຫ້ແກ່ສິ່ງທັງປວງທ່າມກາງສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ ໂດຍທີ່ບໍ່ຮູ້ຕົວ ແລະ ເຈົ້າຍັງຈະຮູ້ສຶກວ່າເຈົ້າເປັນສ່ວນໜຶ່ງ ແລະ ເປັນສະມາຊິກຂອງສິ່ງທັງປວງ. ໃນຂະນະທີ່ພຣະເຈົ້າສະໜອງໃຫ້ແກ່ສິ່ງທັງປວງ, ເຈົ້າກໍກຳລັງຍອມຮັບການປົກຄອງ ແລະ ການສະໜອງຂອງພຣະເຈົ້າເຊັ່ນດຽວກັນ. ນີ້ຄືຂໍ້ແທ້ຈິງທີ່ບໍ່ມີຜູ້ໃດສາມາດປະຕິເສດໄດ້. ທຸກສິ່ງແມ່ນຂຶ້ນຢູ່ກັບກົດເກນຂອງພວກມັນເອງພາຍໃຕ້ກົດລະບຽບຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ພາຍໃຕ້ກົດລະບຽບຂອງພຣະເຈົ້າ, ທຸກສິ່ງກໍມີກົດລະບຽບຂອງພວກມັນເອງສຳລັບການຢູ່ລອດ. ໂຊກຊະຕາ ແລະ ຄວາມຈຳເປັນຂອງມະນຸດຊາດຍັງຖືກຜູກມັດຮ່ວມກັບການປົກຄອງ ແລະ ການສະໜອງຂອງພຣະເຈົ້າ. ນັ້ນຄືເຫດຜົນທີ່ມະນຸດຊາດ ແລະ ສິ່ງທັງປວງເຊື່ອມໂຍງກັນ, ອາໄສກັນ ແລະ ປະສົມປະສານກັນ ພາຍໃຕ້ອຳນາດ ແລະ ກົດລະບຽບຂອງພຣະເຈົ້າ. ນີ້ຄືຈຸດປະສົງ ແລະ ຄຸນຄ່າຂອງການເນລະມິດສ້າງສິ່ງທັງປວງຂອງພຣະເຈົ້າ.

(ພຣະທຳ, ເຫຼັ້ມທີ 2. ກ່ຽວກັບການຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າ. ພຣະເຈົ້າເອງ, ທີ່ເປັນເອກະລັກ VIII).