ເມື່ອໂຢບໄດ້ຜ່ານການທົດລອງຂອງເພິ່ນເປັນຄັ້ງທຳອິດ, ເພິ່ນກໍໄດ້ສູນເສຍຊັບສິນທຸກຢ່າງຂອງເພິ່ນ ແລະ ລູກໆທຸກຄົນຂອງເພິ່ນ, ແຕ່ເພິ່ນກໍບໍ່ໄດ້ລົ້ມລົງ ຫຼື ກ່າວສິ່ງໃດທີ່ເປັນຜົນບາບຕໍ່ພຣະເຈົ້າ. ເພິ່ນໄດ້ເອົາຊະນະການທົດລອງຂອງຊາຕານ ແລະ ເພິ່ນໄດ້ເອົາຊະນະວັດຖຸທີ່ເປັນຊັບສິນຂອງເພິ່ນ, ເຊື້ອສາຍຂອງເພິ່ນ ແລະ ການທົດລອງໃນການສູນເສຍຊັບສິນທາງໂລກຂອງເພິ່ນ, ເຊິ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າ ເພິ່ນສາມາດເຊື່ອຟັງພຣະເຈົ້າໃນຂະນະທີ່ພຣະອົງເອົາສິ່ງຕ່າງໆໄປຈາກເພິ່ນ ແລະ ເພິ່ນຍັງສາມາດຂອບຄຸນ ແລະ ສັນລະເສີນພຣະເຈົ້າຍ້ອນສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ເຮັດ. ນັ້ນແມ່ນຄວາມປະພຶດຂອງໂຢບໃນລະຫວ່າງການລໍ້ລວງຄັ້ງທຳອິດຂອງຊາຕານ ແລະ ນີ້ຍັງເປັນຄຳພະຍານຂອງໂຢບໃນລະຫວ່າງການທົດລອງຄັ້ງທຳອິດຂອງພຣະເຈົ້າ. ໃນການທົດລອງຄັ້ງທີສອງ, ຊາຕານເດ່ມືຂອງມັນອອກເພື່ອທໍາຮ້າຍໂຢບ ແລະ ເຖິງແມ່ນໂຢບໄດ້ຜະເຊີນກັບຄວາມເຈັບປວດຢ່າງຮຸນແຮງທີ່ເພິ່ນບໍ່ເຄີຍຮູ້ສຶກມາກ່ອນ, ຄຳພະຍານຂອງເພິ່ນກໍຍັງພຽງພໍທີ່ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນຕົກຕະລຶງ. ເພິ່ນໃຊ້ຄວາມອົດທົນຂອງເພິ່ນ, ຄວາມເຊື່ອ ແລະ ຄວາມເຊື່ອຟັງຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ພ້ອມທັງຄວາມຢຳເກງຂອງເພິ່ນຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ເພື່ອເອົາຊະນະຊາຕານອີກຄັ້ງ ແລະ ຄວາມປະພຶດຂອງເພິ່ນ ແລະ ຄຳພະຍານຂອງເພິ່ນກໍໄດ້ຮັບຄວາມເຫັນດີເຫັນພ້ອມ ແລະ ຄວາມນິຍົມຊົມຊອບຈາກພຣະເຈົ້າອີກຄັ້ງ. ໃນລະຫວ່າງການລໍ້ລວງ, ໂຢບໃຊ້ຄວາມປະພຶດທີ່ແທ້ຈິງຂອງເພິ່ນເພື່ອປະກາດຕໍ່ຊາຕານວ່າ ຄວາມເຈັບປວດຂອງເນື້ອໜັງບໍ່ສາມາດປ່ຽນແປງຄວາມເຊື່ອຂອງເພິ່ນ ແລະ ຄວາມເຊື່ອຟັງຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ຫຼື ເອົາຄວາມອຸທິດຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ແລະ ຄວາມຢຳເກງພຣະເຈົ້າໄປໄດ້; ເພິ່ນຈະບໍ່ປະຕິເສດພຣະເຈົ້າ ຫຼື ຍອມສະຫຼະຄວາມສົມບູນ ແລະ ຄວາມຊື່ສັດຂອງເພິ່ນ ຍ້ອນເພິ່ນໄດ້ຜະເຊີນກັບຄວາມຕາຍ. ຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງໂຢບເຮັດໃຫ້ຊາຕານຢ້ານກົວ, ຄວາມເຊື່ອຂອງເພິ່ນເຮັດໃຫ້ຊາຕານຢ້ານ ແລະ ສັ່ນເຊັນ, ຄວາມຕັ້ງໝັ້ນທີ່ເພິ່ນຕໍ່ສູ້ກັບຊາຕານໃນລະຫວ່າງການສູ້ຮົບດ້ວຍຄວາມເປັນຄວາມຕາຍຂອງພວກເຂົາໄດ້ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມກຽດຊັງ ແລະ ຄວາມແຄ້ນໃຈຢ່າງຮຸນແຮງໃນຊາຕານ; ຄວາມສົມບູນ ແລະ ຄວາມຊື່ສັດຂອງເພິ່ນໄດ້ເຮັດໃຫ້ຊາຕານບໍ່ສາມາດເຮັດຫຍັງພິ່ນໄດ້, ຈົນໃນທີ່ສຸດ ຊາຕານກໍປະຖິ້ມການໂຈມຕີຂອງມັນ ແລະ ຍອມປະຖິ້ມຄຳກ່າວຫາຂອງມັນຕໍ່ກັບໂຢບທີ່ມັນໄດ້ວາງໄວ້ຕໍ່ໜ້າພຣະເຈົ້າເຢໂຮວາ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າ ໂຢບໄດ້ເອົາຊະນະໂລກ, ເພິ່ນໄດ້ເອົາຊະນະເນື້ອໜັງ, ເພິ່ນໄດ້ເອົາຊະນະຊາຕານ ແລະ ເພິ່ນໄດ້ເອົາຊະນະຄວາມຕາຍ; ເພິ່ນເປັນຄົນຂອງພຣະເຈົ້າຢ່າງສົມບູນ ແລະ ຢ່າງແທ້ຈິງ. ໃນລະຫວ່າງການທົດລອງສອງຄັ້ງນີ້, ໂຢບຍຶດໝັ້ນໃນຄຳພະຍານຂອງເພິ່ນ, ດຳລົງຊີວິດຕາມຄວາມສົມບູນ ແລະ ຄວາມຊື່ສັດຂອງເພິ່ນຢ່າງແທ້ຈິງ ແລະ ຂະຫຍາຍຂອບເຂດຫຼັກການດຳລົງຊີວິດຂອງເພິ່ນໃນການຢຳເກງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຫຼີກເວັ້ນສິ່ງຊົ່ວຮ້າຍ. ຜ່ານການທົດລອງສອງຄັ້ງນີ້ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເກີດມີປະສົບການທີ່ອຸດົມສົມບູນຂຶ້ນ ແລະ ປະສົບການນີ້ກໍເຮັດໃຫ້ເພິ່ນເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຂຶ້ນ ແລະ ມີປະສົບການຫຼາຍຂຶ້ນ, ມັນເຮັດໃຫ້ເພິ່ນເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ແລະ ມີຄວາມເຊື່ອທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂຶ້ນ ແລະ ມັນເຮັດໃຫ້ເພິ່ນໝັ້ນໃຈໃນຄວາມຖືກຕ້ອງ ແລະ ຄຸນຄ່າຂອງຄວາມຊື່ສັດທີ່ເພິ່ນຍຶດໝັ້ນຫຼາຍຂຶ້ນ. ການທີ່ພຣະເຈົ້າເຢໂຮວາທົດລອງໂຢບໄດ້ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນມີຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະ ຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບຄວາມຫ່ວງໃຍຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ມີຕໍ່ມະນຸດ ແລະ ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນໄດ້ຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມລໍ້າຄ່າຂອງຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າ ເຊິ່ງໄດ້ເພີ່ມຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈ ແລະ ຄວາມຮັກສຳລັບພຣະເຈົ້າເຂົ້າໃນຄວາມຢຳເກງພຣະເຈົ້າຂອງເພິ່ນ. ການທົດລອງຂອງພຣະເຈົ້າເຢໂຮວາບໍ່ພຽງແຕ່ບໍ່ເຮັດໃຫ້ໂຢບບາດໝາງຕໍ່ພຣະອົງ, ແຕ່ຍັງນໍາຫົວໃຈຂອງເພິ່ນເຂົ້າໃກ້ພຣະເຈົ້າຍິ່ງຂຶ້ນ. ເມື່ອຄວາມເຈັບປວດຝ່າຍເນື້ອໜັງທີ່ໂຢບອົດກັ້ນນັ້ນໄດ້ໄປເຖິງຈຸດສູງສຸດ, ຄວາມເປັນຫ່ວງທີ່ເພິ່ນຮູ້ສຶກຈາກພຣະເຈົ້າເຢໂຮວາເຮັດໃຫ້ເພິ່ນສາບແຊ່ງມື້ເກີດຂອງເພິ່ນ. ຄວາມປະພຶດດັ່ງກ່າວບໍ່ໄດ້ກະກຽມໄວ້ມາກ່ອນ, ແຕ່ເປັນການເປີດເຜີຍໂດຍທຳມະຊາດເຖິງຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈ ແລະ ຄວາມຮັກຈາກພາຍໃນຫົວໃຈຂອງເພິ່ນທີ່ມີຕໍ່ພຣະເຈົ້າ, ມັນເປັນການເປີດເຜີຍໂດຍທຳມະຊາດທີ່ມາຈາກຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈຂອງເພິ່ນ ແລະ ຄວາມຮັກສຳລັບພຣະເຈົ້າ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າ ຍ້ອນເພິ່ນກຽດຊັງຕົນເອງ ແລະ ເພິ່ນບໍ່ເຕັມໃຈ ແລະ ບໍ່ສາມາດທົນຕໍ່ການທໍລະມານພຣະເຈົ້າ, ສະນັ້ນຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈ ແລະ ຄວາມຮັກຂອງເພິ່ນຈຶ່ງໄປເຖິງຈຸດທີ່ບໍ່ມີຂອບເຂດ. ໃນເວລານີ້, ໂຢບໄດ້ຍົກການເຄົາລົບບູຊາເປັນເວລາດົນນານ ແລະ ຄວາມປາຖະໜາຫາພຣະເຈົ້າ ແລະ ຄວາມອຸທິດແກ່ພຣະເຈົ້າຂຶ້ນສູ່ລະດັບເຫັນອົກເຫັນໃຈ ແລະ ຄວາມຮັກ. ໃນເວລາດຽວກັນ, ເພິ່ນຍັງໄດ້ຍົກລະດັບຄວາມເຊື່ອຂອງເພິ່ນ ແລະ ຄວາມເຊື່ອຟັງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຄວາມຢຳເກງພຣະເຈົ້າໄປເຖິງລະດັບທີ່ເຫັນອົກເຫັນໃຈ ແລະ ຮັກ. ເພິ່ນບໍ່ຍອມໃຫ້ຕົນເອງເຮັດຫຍັງທີ່ຈະກໍ່ຄວາມເສຍຫາຍແກ່ພຣະເຈົ້າ, ເພິ່ນບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ຕົນປະພຶດຫຍັງກໍຕາມທີ່ຈະທຳຮ້າຍພຣະເຈົ້າ ແລະ ບໍ່ຍອມໃຫ້ຕົນເອງນໍາຄວາມໂສກເສົ້າ, ຄວາມເສຍໃຈ ຫຼື ແມ່ນແຕ່ຄວາມທຸກໃຈມາສູ່ພຣະເຈົ້າຍ້ອນເຫດຜົນຂອງເພິ່ນເອງ. ໃນສາຍຕາຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຖິງແມ່ນໂຢບຍັງເປັນໂຢບຄືເກົ່າ, ຄວາມເຊື່ອ, ຄວາມເຊື່ອຟັງ ແລະ ຄວາມຢຳເກງພຣະເຈົ້າຂອງໂຢບໄດ້ນໍາຄວາມພໍໃຈ ແລະ ຄວາມສຸກມາໃຫ້ພຣະເຈົ້າຢ່າງສົມບູນ. ໃນເວລານີ້, ໂຢບໄດ້ຮັບເອົາຄວາມສົມບູນທີ່ພຣະເຈົ້າຄາດຫວັງໃຫ້ເພິ່ນໄດ້ຮັບ; ເພິ່ນໄດ້ກາຍມາເປັນຄົນທີ່ສົມຄວນແກ່ການຖືກເອີ້ນວ່າ “ສົມບູນ ແລະ ຊື່ສັດ” ໃນສາຍຕາຂອງພຣະເຈົ້າ. ການກະທຳທີ່ຊອບທຳຂອງເພິ່ນເຮັດໃຫ້ເພິ່ນໄດ້ເອົາຊະນະຊາຕານ ແລະ ຍຶດໝັ້ນໃນຄຳພະຍານຂອງເພິ່ນຕໍ່ພຣະເຈົ້າ. ພ້ອມນັ້ນ ການກະທຳທີ່ຊອບທຳຂອງເພິ່ນຍັງເຮັດໃຫ້ເພິ່ນສົມບູນ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຄຸນຄ່າໃນຊີວິດຂອງເພິ່ນຖືກຍົກຂຶ້ນ ແລະ ດີກວ່າແຕ່ກ່ອນ ແລະ ພວກມັນຍັງເຮັດໃຫ້ເພິ່ນເປັນຄົນທຳອິດທີ່ຈະບໍ່ຖືກໂຈມຕີ ແລະ ລໍ້ລວງໂດຍຊາຕານອີກຕໍ່ໄປ. ຍ້ອນໂຢບຊອບທຳ, ເພິ່ນຈຶ່ງຖືກຊາຕານກ່າວໂທດ ແລະ ລໍ້ລວງ; ຍ້ອນໂຢບຊອບທຳ, ເພິ່ນຈຶ່ງຖືກມອບໃຫ້ແກ່ຊາຕານ; ແລະ ຍ້ອນໂຢບຊອບທຳ, ເພິ່ນຈຶ່ງໄດ້ເອົາຊະນະ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຊາຕານປະລາໄຊ ແລະ ຍຶດໝັ້ນໃນຄຳພະຍານຂອງເພິ່ນ. ຕັ້ງແຕ່ນີ້ເປັນຕົ້ນໄປ ໂຢບຈຶ່ງກາຍມາເປັນມະນຸດຄົນທຳອິດທີ່ບໍ່ຖືກມອບໃຫ້ແກ່ຊາຕານອີກຈັກເທື່ອ, ເພິ່ນມາຢູ່ຕໍ່ໜ້າບັນລັງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ດຳລົງຊີວິດໃນແສງສະຫວ່າງຢ່າງແທ້ຈິງ, ພາຍໃຕ້ພອນຂອງພຣະເຈົ້າ ໂດຍປາສະຈາກການສອດແນມ ຫຼື ຄວາມພິນາດຂອງຊາຕານ... ເພິ່ນກາຍມາເປັນມະນຸດທີ່ແທ້ຈິງໃນສາຍຕາຂອງພຣະເຈົ້າ; ເພິ່ນຖືກປ່ອຍໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະ...

ພຣະທຳ, ເຫຼັ້ມທີ 2. ກ່ຽວກັບການຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າ. ພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ, ອຸປະນິໄສຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ພຣະເຈົ້າເອງ II