ຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ເວົ້າກ່ຽວກັບບາງສິ່ງເຫຼົ່ານີ້, ຕອນນີ້ພວກເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າພວກເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ບາງສິ່ງບາງຢ່າງກ່ຽວກັບຫົວຂໍ້ຫຼັກທີ່ພວກເຮົາຫາກໍສົນທະນາກັນບໍ? ເຈົ້າຄິດວ່າເຈົ້າເລີ່ມເຂົ້າໃຈມັນແລ້ວບໍ? ເຮົາເຊື່ອວ່າຕອນນີ້ເຈົ້າຄວນພໍມີຄວາມຄິດແດ່ແລ້ວວ່າເປັນຫຍັງເຮົາຈິ່ງເລືອກເວົ້າກ່ຽວກັບດ້ານນີ້ໃນຫົວຂໍ້ລວມ. ນັ້ນແມ່ນຖືກປະເດັນບໍ? ບາງທີພວກເຈົ້າສາມາດເວົ້າໜ້ອຍໜຶ່ງວ່າພວກເຈົ້າເຂົ້າໃຈມັນຫຼາຍປານໃດແລ້ວ. (ມວນມະນຸດທັງໝົດໄດ້ຮັບການບຳລຸງລ້ຽງໂດຍກົດເກນທີ່ໄດ້ຖືກກຳນົດໄວ້ໂດຍພຣະເຈົ້າສຳລັບທຸກສິ່ງ. ເມື່ອພຣະເຈົ້າຊົງກຳນົດກົດເກນເຫຼົ່ານີ້, ພຣະອົງສະໜອງສະພາບແວດລ້ອມທີ່ແຕກຕ່າງກັນໃຫ້ເຊື້ອຊາດຕ່າງໆ, ວິຖີຊີວິດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ອາຫານທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ພ້ອມພູມີອາກາດ ແລະ ອຸນຫະພູມທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ນີ້ກໍເພື່ອໃຫ້ມວນມະນຸດທັງໝົດສາມາດຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກ ແລະ ຢູ່ລອດໄດ້. ຈາກນີ້ ຂ້ານ້ອຍສາມາດເຫັນແຜນການຂອງພຣະເຈົ້າເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດຂອງມວນມະນຸດນັ້ນຊັດເຈນຫຼາຍ ແລະ ຂ້ານ້ອຍສາມາດເຫັນສະຕິປັນຍາ ແລະ ຄວາມສົມບູນແບບຂອງພຣະອົງ, ເຫັນຄວາມຮັກຂອງພຣະອົງຕໍ່ພວກຂ້ານ້ອຍຜູ້ເປັນມະນຸດ.) (ກົດເກນ ແລະ ຂອບເຂດທີໄດ້ກຳນົດໄວ້ໂດຍພຣະເຈົ້າບໍ່ສາມາດຖືກປ່ຽນແປງໄດ້ໂດຍຜູ້ຄົນ, ເຫດການ ຫຼື ສິ່ງໃດໆ. ທັງໝົດແມ່ນຢູ່ໃຕ້ການປົກຄອງຂອງພຣະອົງ.) ເບິ່ງຈາກມຸມມອງຂອງກົດເກນທີ່ຖືກກຳນົດໄວ້ໂດຍພຣະເຈົ້າສຳລັບການເຕີບໃຫຍ່ຂອງທຸກສິ່ງ, ບໍ່ແມ່ນມວນມະນຸດທັງໝົດ, ໃນທຸກຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງພວກເຂົາ ຖືກສະໜອງ ແລະ ບຳລຸງລ້ຽງໂດຍພຣະເຈົ້າບໍ? ຖ້າກົດເກນເຫຼົ່ານີ້ຖືກທຳລາຍ ຫຼື ຖ້າພຣະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ສ້າງກົດເກດເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ມວນມະນຸດ, ຄວາມຄາດຫວັງຂອງມະນຸດຊາດຈະເປັນແນວໃດ? ຫຼັງຈາກທີ່ມະນຸດສູນເສຍພື້ນຖານຂອງສະພາບແວດລ້ອມເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດຂອງພວກເຂົາ, ພວກເຂົາຈະມີແຫຼ່ງອາຫານໃດບໍ? ອາດເປັນໄປໄດ້ວ່າແຫຼ່ງອາຫານອາດຈະກາຍເປັນບັນຫາ. ຖ້າຄົນສູນເສຍແຫຼ່ງອາຫານຂອງພວກເຂົາ, ນັ້ນກໍຄື ຖ້າພວກເຂົາບໍ່ສາມາດຫາຫຍັງກິນໄດ້, ພວກເຂົາຈະສາມາດຢູ່ໄດ້ຈັກມື້? ອາດເປັນໄປໄດ້ວ່າ ພວກເຂົາຈະບໍ່ສາມາດຢູ່ໄດ້ແມ່ນແຕ່ເດືອນດຽວ ແລະ ຄວາມຢູ່ລອດຂອງພວກເຂົາກໍຈະກາຍເປັນບັນຫາ. ສະນັ້ນ, ທຸກສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າກະທຳເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດຂອງຄົນ, ເພື່ອການດຳລົງຢູ່ຕໍ່ໄປຂອງພວກເຂົາ, ການສືບພັນ ແລະ ການລ້ຽງຊີບແມ່ນມີຄວາມສຳຄັນຫຼາຍ. ທຸກໆສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າກະທຳທ່າມກາງສິ່ງຕ່າງໆແຫ່ງການຊົງສ້າງແມ່ນກ່ຽວພັນກັນຢ່າງໃກ້ຊິດ ແລະ ບໍ່ສາມາດແຍກອອກໄດ້ຈາກຄວາມຢູ່ລອດຂອງມວນມະນຸດ. ຖ້າຄວາມຢູ່ລອດຂອງມະນຸດຊາດກາຍມາເປັນບັນຫາ, ການຄຸ້ມຄອງຂອງພຣະເຈົ້າຈະສາມາດສືບຕໍ່ໄປໄດ້ບໍ? ການຄຸ້ມຄອງຂອງພຣະເຈົ້າຍັງຈະຄົງມີຢູ່ບໍ? ການຄຸ້ມຄອງຂອງພຣະເຈົ້າດຳລົງຢູ່ຮ່ວມກັນກັບຄວາມຢູ່ລອດຂອງມວນມະນຸດທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊົງບຳລຸງລ້ຽງ, ດັ່ງນັ້ນ ບໍ່ວ່າພຣະເຈົ້າໄດ້ເຮັດການກະກຽມໃດກໍຕາມເພື່ອທຸກສິ່ງແຫ່ງການຊົງສ້າງຂອງພຣະອົງ ແລະ ສິ່ງທີ່ພຣະອົງກະທຳເພື່ອມະນຸດ, ທັງໝົດນີ້ຈຳເປັນສຳລັບພຣະອົງ ແລະ ມັນສຳຄັນຫຼາຍຕໍ່ຄວາມຢູ່ລອດຂອງມວນມະນຸດ. ຖ້າກົດເກນເຫຼົ່ານີ້ທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ກຳນົດໄວ້ສຳລັບທຸກສິ່ງຖືກປະຖິ້ມ, ຖ້າກົດເກນເຫຼົ່ານີ້ຖືກແຕກຫັກ ຫຼື ທໍາລາຍ, ທຸກສິ່ງກໍຈະບໍ່ສາມາດມີຊີວິດຢູ່ໄດ້ອີກຕໍ່ໄປ, ສະພາບແວດລ້ອມເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດຂອງມວນມະນຸດກໍຈະບໍ່ມີຢູ່ຕໍ່ໄປ ລວມທັງສະບຽງອາຫານປະຈຳວັນ ແລະ ມວນມະນຸດເອງດ້ວຍ. ດ້ວຍເຫດນີ້, ການຄຸ້ມຄອງຄວາມລອດພົ້ນຂອງມະນຸດຊາດຂອງພຣະເຈົ້າກໍ່ຈະຢຸດຕິລົງເຊັ່ນດຽວກັນ.

ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ສົນທະນາກັນ, ທຸກໆສິ່ງ, ທຸກຫົວຂໍ້ແມ່ນເຊື່ອມໂຍງກັນຢ່າງໃກ້ຊິດກັບຄວາມຢູ່ລອດຂອງທຸກຄົນ. ພວກເຈົ້າອາດຈະເວົ້າວ່າ “ສິ່ງທີ່ພຣະອົງກຳລັງເວົ້າເຖິງນັ້ນໃຫຍ່ເກີນໄປ, ມັນບໍ່ແມ່ນສິ່ງທີ່ພວກຂ້ານ້ອຍສາມາດເຫັນໄດ້” ແລະ ບາງທີມີຄົນທີ່ອາດຈະເວົ້າວ່າ “ສິ່ງທີ່ພຣະອົງກຳລັງເວົ້າເຖິງບໍ່ກ່ຽວຫຍັງກັບຂ້ານ້ອຍເລີຍ”. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ຢ່າລືມວ່າ ການດຳລົງຊີວິດຢູ່ຂອງເຈົ້າເປັນພຽງສ່ວນໜຶ່ງຂອງທຸກສິ່ງເທົ່ານັ້ນ; ເຈົ້າເປັນພຽງສ່ວນໜຶ່ງໃນທ່າມກາງທຸກສິ່ງແຫ່ງການຊົງສ້າງພາຍໃຕ້ການປົກຄອງຂອງພຣະເຈົ້າ. ສິ່ງຕ່າງໆແຫ່ງການຊົງສ້າງຂອງພຣະເຈົ້າບໍ່ສາມາດຖືກແຍກອອກຈາກການປົກຄອງຂອງພຣະອົງໄດ້ ແລະ ບໍ່ມີຄົນໃດສາມາດແຍກຕົວເອງອອກຈາກການປົກຄອງຂອງພຣະອົງໄດ້. ການສູນເສຍການປົກຄອງຂອງພຣະອົງ ແລະ ການສູນເສຍການລ້ຽງດູຂອງພຣະອົງອາດຈະໝາຍເຖິງຊີວິດຂອງຄົນ, ຊີວິດຝ່າຍເນື້ອໜັງຂອງຄົນອາດຈະສາບສູນໄປ. ນີ້ແມ່ນຄວາມສຳຄັນແຫ່ງການສ້າງສະພາບແວດລ້ອມເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດສຳລັບມະນຸດຂອງພຣະເຈົ້າ. ມັນບໍ່ສຳຄັນວ່າເຈົ້າເປັນຄົນເຊື້ອຊາດໃດ ຫຼື ເຈົ້າອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນໃດ, ຢູ່ທາງພາກຕາເວັນຕົກ ຫຼື ຕາເວັນອອກ, ເຈົ້າບໍ່ສາມາດແຍກຕົວເຈົ້າເອງອອກຈາກສະພາບແວດລ້ອມເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ສ້າງຂຶ້ນສຳລັບມະນຸດຊາດໄດ້ ແລະ ເຈົ້າກໍບໍ່ສາມາດແຍກຕົວເຈົ້າເອງອອກຈາກການບຳລຸງລ້ຽງ ແລະ ການສະໜອງສະພາບແວດລ້ອມເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດທີ່ພຣະອົງໄດ້ສ້າງຂຶ້ນເພື່ອມະນຸດໄດ້. ບໍ່ວ່າຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງເຈົ້າຈະເປັນແນວໃດກໍຕາມ, ຈະເປັນສິ່ງທີ່ເຈົ້າອາໄສເພື່ອດຳລົງຊີວິດ ຫຼື ສິ່ງທີ່ເຈົ້າເພິ່ງພາເພື່ອຮັກສາຊີວິດຝ່າຍເນື້ອໜັງຂອງເຈົ້າກໍຕາມ, ເຈົ້າບໍ່ສາມາດແຍກຕົວເຈົ້າເອງອອກຈາກການປົກຄອງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ການຄຸ້ມຄອງຂອງພຣະອົງໄດ້. ບາງຄົນເວົ້າວ່າ “ຂ້ານ້ອຍບໍ່ແມ່ນຊາວນາ; ຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄດ້ປູກພືດເພື່ອຫາລ້ຽງຊີບ. ຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄດ້ເພິ່ງພາສະຫວັນສຳລັບອາຫານຂອງຂ້ານ້ອຍ, ດັ່ງນັ້ນ ຄວາມຢູ່ລອດຂອງຂ້ານ້ອຍຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນສະພາບແວດລ້ອມເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນໂດຍພຣະເຈົ້າ. ຂ້ານ້ອຍບໍ່ໄດ້ຮັບຫຍັງຈາກສະພາບແວດລ້ອມແບບນັ້ນເລີຍ”. ນັ້ນຖືກຕ້ອງບໍ? ເຈົ້າເວົ້າວ່າເຈົ້າບໍ່ປູກພືດເພື່ອຫາລ້ຽງຊີບຂອງເຈົ້າ, ແຕ່ເຈົ້າບໍ່ກິນເມັດພືດບໍ? ເຈົ້າບໍ່ກິນຊີ້ນ ແລະ ໄຂ່ບໍ? ເຈົ້າບໍ່ກິນຜັກ ແລະ ໝາກໄມ້ບໍ? ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ເຈົ້າກິນ, ທຸກສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ທີ່ເຈົ້າຢາກກິນນັ້ນແມ່ນບໍ່ສາມາດແຍກອອກຈາກສະພາບແວດລ້ອມເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນໂດຍພຣະເຈົ້າສຳລັບມວນມະນຸດໄດ້. ແຫຼ່ງທີ່ມາຂອງທຸກສິ່ງທີ່ມະນຸດຕ້ອງການນັ້ນບໍ່ສາມາດແຍກກອອກຈາກທຸກສິ່ງທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນມາໂດຍພຣະເຈົ້າໄດ້ ເຊິ່ງທັງໝົດນີ້ປະກອບເປັນສະພາບແວດລ້ອມເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດຂອງເຈົ້າ. ນ້ຳທີ່ເຈົ້າດື່ມ, ເສື້ອຜ້າທີ່ເຈົ້ານຸ່ງ ແລະ ທຸກສິ່ງທີ່ເຈົ້າໃຊ້; ສິ່ງໃດໃນນີ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ມາຈາກການສ້າງຂອງພຣະເຈົ້າແດ່? ບາງຄົນເວົ້າວ່າ “ມີບາງລາຍການທີ່ບໍ່ໄດ້ມາຈາກສິ່ງແຫ່ງການຊົງສ້າງຂອງພຣະເຈົ້າ. ພຣະອົງເຫັນບໍ່ວ່າ ຢາງຄືໜຶ່ງໃນບັນດາລາຍການເຫຼົ່ານັ້ນ. ມັນແມ່ນວັດຖຸສານເຄມີ, ເປັນສິ່ງທີ່ມະນຸດສ້າງຂຶ້ນ”. ຖືກຕ້ອງແລ້ວບໍ? ແມ່ນແທ້ ຢາງແມ່ນມະນຸດສ້າງຂຶ້ນ ແລະ ມັນກໍ່ແມ່ນວັດຖຸທີ່ມີສານເຄມີ, ແຕ່ອົງປະກອບດັ່ງເດີມຂອງຢາງມາຈາກໃສ? ອົງປະກອບດັ່ງເດີມແມ່ນໄດ້ມາຈາກວັດຖຸທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນໂດຍພຣະເຈົ້າ. ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເຈົ້າເຫັນ ແລະ ຊື່ນຊົມ, ທຸກສິ່ງທີ່ເຈົ້າໃຊ້, ທັງໝົດແມ່ນໄດ້ມາຈາກສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າສ້າງ. ໝາຍຄວາມວ່າ, ບໍ່ວ່າຄົນໆນັ້ນຈະເປັນຄົນເຊື້ອຊາດໃດ, ບໍ່ວ່າຈະມີຊີວິດການເປັນຢູ່ແບບໃດ ຫຼື ບໍ່ວ່າພວກເຂົາຈະດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃນສະພາບແວດລ້ອມເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດແບບໃດກໍຕາມ ພວກເຂົາກໍບໍ່ສາມາດແຍກຕົວອອກຈາກສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າສະໜອງໃຫ້ໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ, ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ທີ່ພວກເຮົາໄດ້ສົນທະນາກັນໃນມື້ນີ້ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບຫົວຂໍ້: “ພຣະເຈົ້າຄືຕົ້ນກຳເນີດຂອງຊີວິດສຳລັບທຸກສິ່ງ” ບໍ? ສິ່ງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ສົນທະນາກັນໃນມື້ນີ້ແມ່ນຕົກຢູ່ໃນຫົວຂໍ້ລວມນີ້ບໍ? (ແມ່ນແລ້ວ.) ບາງທີບາງສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ເວົ້າເຖິງໃນມື້ນີ້ອາດຈະເປັນນາມມະທຳເລັກນ້ອຍ ແລະ ຍາກທີ່ຈະສົນທະນາກັນ. ແນວໃດກໍຕາມ, ເຮົາຄິດວ່າຕອນນີ້ພວກເຈົ້າຄົງຈະເຂົ້າໃຈມັນດີຂຶ້ນແລ້ວ.

ໃນການສົນທະນາກັນສອງສາມຄັ້ງຜ່ານມານີ້, ຂອບເຂດຂອງຫົວຂໍ້ທີ່ພວກເຮົາໄດ້ສົນທະນາກັນນັ້ນຂ້ອນຂ້າງກວ້າງ ແລະ ຂອບເຂດຂອງມັນກໍຂ້ອນຂ້າງກວມລວມ, ດັ່ງນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມເພື່ອທີ່ຈະເຂົ້າໃຈມັນທັງໝົດ. ນີ້ກໍຍ້ອນວ່າຫົວຂໍ້ເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ບໍ່ເຄີຍຖືກປະຕິບັດມາກ່ອນໃນຄວາມເຊື່ອຂອງຄົນທີ່ເຊື່ອພຣະເຈົ້າ. ບາງຄົນໄດ້ຍິນສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເປັນສິ່ງເລິກລັບ ແລະ ບາງຄົນໄດ້ຍິນພວກມັນເປັນເລື່ອງເລົ່າ. ມຸມມອງໃດທີ່ຖືກຕ້ອງ? ພວກເຈົ້າໄດ້ຍິນທັງໝົດນີ້ຈາກມຸມມອງໃດ? (ພວກຂ້ານ້ອຍໄດ້ເຫັນວິທີການທີ່ພຣະເຈົ້າຈັດແຈງທຸກສິ່ງແຫ່ງການຊົງສ້າງຂອງພຣະອົງຢ່າງເປັນລະບຽບ ແລະ ທຸກສິ່ງນັ້ນມີກົດເກນ, ຜ່ານຄຳເວົ້າເຫຼົ່ານີ້ ພວກຂ້ານ້ອຍສາມາດເຂົ້າໃຈການກະທຳຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ການຈັດແຈງຢ່າງລະອຽດຂອງພຣະອົງເພື່ອຄວາມລອດພົ້ນຂອງມະນຸດຫຼາຍຂຶ້ນ.) ຜ່ານການສົນທະນາໃນຊ່ວງເວລາຜ່ານມານີ້, ພວກເຈົ້າເຫັນບໍວ່າຂອບເຂດແຫ່ງການຄຸ້ມຄອງທຸກສິ່ງຂອງພຣະເຈົ້າຂະຫຍາຍອອກໄປໃກພຽງໃດ? (ເໜືອມະນຸດຊາດທັງໝົດ, ເໜືອທຸກສິ່ງ.) ພຣະເຈົ້າເປັນພຽງພຣະເຈົ້າຂອງເຊື້ອຊາດໃດໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນບໍ? ພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງຄົນປະເພດໃດໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນບໍ? ພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງມະນຸດສ່ວນໜ້ອຍເທົ່ານັ້ນບໍ? (ບໍ່, ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ເປັນແບບນັ້ນ.) ໃນເມື່ອບໍ່ແມ່ນແບບນັ້ນ, ແລ້ວອີງຕາມຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ, ຖ້າພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງມະນຸດສ່ວນໜ້ອຍເທົ່ານັ້ນ ຫຼື ຖ້າພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ, ມຸມມອງນີ້ຖືກຕ້ອງບໍ? ໃນເມື່ອພຣະເຈົ້າຄຸ້ມຄອງ ແລະ ປົກຄອງເໜືອທຸກສິ່ງ, ຄົນຄວນເຫັນການກະທຳຂອງພຣະອົງ, ສະຕິປັນຍາຂອງພຣະອົງ ແລະ ລິດອຳນາດສູງສຸດຂອງພຣະອົງທີ່ໄດ້ຖືກເປີດເຜີຍຢູ່ໃນການປົກຄອງຂອງພຣະອົງເໜືອທຸກສິ່ງ. ນີ້ຄືສິ່ງທີ່ຄົນຕ້ອງຮູ້. ຖ້າເຈົ້າເວົ້າວ່າພຣະເຈົ້າຄຸ້ມຄອງທຸກສິ່ງ, ປົກຄອງເໜືອທຸກສິ່ງ ແລະ ປົກຄອງເໜືອມະນຸດຊາດທັງປວງ ແຕ່ຖ້າເຈົ້າບໍ່ມີຄວາມເຂົ້າໃຈ ຫຼື ບໍ່ເຂົ້າໃຈໃນການປົກຄອງເໜືອມວນມະນຸດຂອງພຣະອົງ ແລ້ວເຈົ້າສາມາດຍອມຮັບໄດ້ແທ້ບໍ່ວ່າພຣະອົງປົກຄອງຢູ່ເໜືອທຸກສິ່ງ? ເຈົ້າອາດຄິດຢູ່ໃນໃຈວ່າ “ຂ້ານ້ອຍສາມາດ ຍ້ອນຂ້ານ້ອຍເຫັນວ່າຊີວິດຂອງຂ້ານ້ອຍທັງໝົດຖືກປົກຄອງໂດຍພຣະເຈົ້າ”. ແຕ່ວ່າພຣະເຈົ້ານ້ອຍປານນັ້ນແທ້ບໍ? ບໍ່, ພຣະອົງບໍ່ໄດ້ນ້ອຍປານນັ້ນ! ເຈົ້າເຫັນພຽງຄວາມລອດພົ້ນຂອງພຣະເຈົ້າສຳລັບເຈົ້າ ແລະ ພາລະກິດຂອງພຣະອົງໃນຕົວເຈົ້າ ແລະ ມັນແມ່ນຈາກສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເທົ່ານັ້ນທີ່ເຈົ້າເຫັນການປົກຄອງຂອງພຣະອົງ. ນັ້ນແມ່ນຂອບເຂດທີ່ນ້ອຍເກີນໄປ ແລະ ມັນເປັນຜົນກະທົບທີ່ອັນຕະລາຍຕໍ່ໂອກາດຂອງເຈົ້າທີ່ຈະມີຄວາມຮູ້ແທ້ຈິງກ່ຽວກັບພຣະເຈົ້າ. ນອກນັ້ນມັນຍັງຈຳກັດຄວາມຮູ້ທີ່ແທ້ຈິງກ່ຽວກັບການປົກຄອງຂອງພຣະເຈົ້າເໜືອທຸກສິ່ງອີກດ້ວຍ. ຖ້າເຈົ້າຈຳກັດຄວາມຮູ້ຂອງເຈົ້າກ່ຽວກັບພຣະເຈົ້າຢູ່ໃນຂອບເຂດຂອງສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າສະໜອງໃຫ້ເຈົ້າ ແລະ ຄວາມລອດພົ້ນຂອງພຣະອົງສຳລັບເຈົ້າແລ້ວ, ເຈົ້າກໍຈະບໍ່ສາມາດຮັບຮູ້ໄດ້ວ່າພຣະອົງປົກຄອງຢູ່ເໜືອທຸກສິ່ງ, ວ່າພຣະອົງປົກຄອງເໜືອສິ່ງຕ່າງໆທັງໝົດ ແລະ ປົກຄອງເໜືອມະນຸດຊາດທັງໝົດ. ເມື່ອເຈົ້າບໍ່ຮັບຮູ້ທັງໝົດນີ້, ເຈົ້າຈະສາມາດຮັບຮູ້ຄວາມຈິງທີ່ວ່າພຣະເຈົ້າປົກຄອງຢູ່ເໜືອໂຊກຊະຕາຂອງເຈົ້າໄດ້ບໍ? ບໍ່, ເຈົ້າບໍ່ສາມາດຮັບຮູ້ໄດ້. ຢູ່ໃນຫົວໃຈຂອງເຈົ້າ ເຈົ້າຈະບໍ່ສາມາດຮັບຮູ້ດ້ານນັ້ນໄດ້. ເຈົ້າຈະບໍບັນລຸຄວາມເຂົ້າໃຈລະດັບສູງເຊັ່ນນັ້ນໄດ້. ເຈົ້າເຂົ້າໃຈສິ່ງທີ່ເຮົາກຳລັງເວົ້າຢູ່ນີ້ແມ່ນບໍ? ແທ້ຈິງແລ້ວ, ເຮົາຮູ້ວ່າພວກເຈົ້າສາມາດເຂົ້າໃຈຫົວຂໍ້ເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ໃນລະດັບໃດ, ເຂົ້າໃຈເນື້ອໃນນີ້ທີ່ເຮົາກຳລັງເວົ້າເຖິງໃນລະດັບ, ແລ້ວເປັນຫຍັງເຮົາຈິ່ງຍັງເວົ້າເຖິງມັນຢູ່? ຍ້ອນວ່າ ຫົວຂໍ້ເຫຼົ່ານີ້ຕ້ອງໄດ້ຮັບການຍົກຍ້ອງຈາກຜູ້ຕິດຕາມຂອງພຣະເຈົ້າທຸກຄົນ, ທຸກຄົນທີ່ຢາກຖືກຊ່ວຍໃຫ້ລອດໂດຍພຣະເຈົ້າ. ມັນຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງເຂົ້າໃຈຫົວຂໍ້ເຫຼົ່ານີ້. ເຖິງແມ່ນວ່າໃນເວລານີ້ເຈົ້າບໍ່ເຂົ້າໃຈພວກມັນ, ມື້ໃດມື້ໜຶ່ງ ເມື່ອຊີວິດຂອງເຈົ້າ ແລະ ປະສົບການແຫ່ງຄວາມຈິງຂອງເຈົ້າບັນລຸລະດັບໃດໜຶ່ງ, ເມື່ອການປ່ຽນແປງໃນຊີວິດ ນັ້ນກໍຄື ອຸປະນິໄສຂອງເຈົ້າບັນລຸລະດັບໃດໜຶ່ງ ແລະ ເຈົ້າບັນລຸວຸທິພາວະໃນລະດັບໃດໜຶ່ງ, ເມື່ອນັ້ນຫົວຂໍ້ເຫຼົ່ານີ້ທີ່ເຮົາກຳລັງສື່ສານກັບເຈົ້າໃນການສົນທະນານີ້ຈິ່ງຈະສະໜອງໃຫ້ ແລະ ບັນລຸການສະແຫວງຫາຄວາມຮູ້ຂອງເຈົ້າກ່ຽວກັບພຣະເຈົ້າໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງ. ດັ່ງນັ້ນຄຳເວົ້າເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນການວາງພື້ນຖານເພື່ອກະກຽມພວກເຈົ້າໃຫ້ພ້ອມສຳລັບຄວາມເຂົ້າໃຈໃນອະນາຄົດຂອງພວກເຈົ້າວ່າພຣະເຈົ້າປົກຄອງເໜືອທຸກສິ່ງ ແລະ ເພື່ອຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພວກເຈົ້າກ່ຽວກັບພຣະເຈົ້າເອງ.

ຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບພຣະເຈົ້າຢູ່ໃນຫົວໃຈຂອງຄົນຫຼາຍເທົ່າໃດ ນັ້ນຍັງແມ່ນຂອບເຂດຂອງຕຳແໜ່ງທີ່ພຣະອົງມີຢູ່ໃນໃຈຂອງພວກເຂົາ. ລະດັບຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບພຣະເຈົ້າທີ່ຢູ່ໃນຫົວໃຈຂອງພວກເຂົາຍິ່ງໃຫຍ່ພຽງໃດ ນັ້ນຄືພຣະເຈົ້າຍິ່ງໃຫຍ່ພຽງໃດຢູ່ໃນຫົວໃຈຂອງພວກເຂົາ. ຖ້າພຣະເຈົ້າທີ່ເຈົ້າຮູ້ຈັກນັ້ນວ່າງເປົ່າ ແລະ ເລື່ອນລອຍ, ພຣະເຈົ້າທີ່ເຈົ້າເຊື່ອກໍວ່າງເປົ່າ ແລະ ເລື່ອນລອຍເຊັ່ນກັນ. ພຣະເຈົ້າທີ່ເຈົ້າຮູ້ຈັກຖືກກຳນົດຢູ່ໃນຂອບເຂດຂອງຊີວິດສ່ວນຕົວເຈົ້າເອງ ແລະ ບໍ່ມີຫຍັງກ່ຽວຂ້ອງກັບພຣະເຈົ້າທີ່ແທ້ຈິງເອງເລີຍ. ເພາະສະນັ້ນ, ການຮູ້ຈັກການກະທຳທີ່ແທ້ຈິງຂອງພຣະເຈົ້າ, ການຮູ້ຈັກຄວາມຈິງຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ການມີອຳນາດໃນທຸກຢ່າງຂອງພຣະອົງ, ການຮູ້ຈັກຕົວຕົນແທ້ຈິງຂອງພຣະເຈົ້າເອງ, ການຮູ້ຈັກສິ່ງທີ່ພຣະອົງມີ ແລະ ເປັນ, ການຮູ້ຈັກການກະທໍາທີ່ພຣະອົງໄດ້ສະແດງອອກທ່າມກາງທຸກສິ່ງແຫ່ງການຊົງສ້າງຂອງພຣະອົງ, ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ສຳຄັນຫຼາຍສໍາລັບທຸກຄົນທີ່ສະແຫວງຫາຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບພຣະເຈົ້າ. ພວກມັນມີຜົນກະທົບໂດຍກົງຕໍ່ຄວາມສາມາດເຂົ້າສູ່ຄວາມເປັນຈິງແຫ່ງຄວາມຈິງຂອງຜູ້ຄົນ. ຖ້າເຈົ້າຈຳກັດຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງເຈົ້າກ່ຽວກັບພຣະເຈົ້າຢູ່ພຽງແຕ່ຄຳເວົ້າ, ຖ້າເຈົ້າຈຳກັດມັນຢູ່ທີ່ປະສົບການອັນເລັກນ້ອຍຂອງເຈົ້າເອງ, ຢູ່ໃນສິ່ງທີ່ເຈົ້າຄິດວ່າເປັນພຣະຄຸນຂອງພຣະເຈົ້າ ຫຼື ຢູ່ທີ່ການເປັນປະຈັກພະຍານພຽງເລັກນ້ອຍຂອງເຈົ້າຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ແລ້ວເຮົາຂໍບອກວ່າພຣະເຈົ້າທີ່ເຈົ້າເຊື່ອນັ້ນບໍ່ແມ່ນພຣະເຈົ້າທີ່ແທ້ຈິງຢ່າງແນ່ນອນ. ບໍ່ພຽງແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ມັນຍັງສາມາດເວົ້າໄດ້ອີກວ່າ ພຣະເຈົ້າທີ່ເຈົ້າເຊື່ອນັ້ນຄືພຣະເຈົ້າໃນຈິນຕະນາການ ແລະ ບໍ່ແມ່ນພຣະເຈົ້າທີ່ແທ້ຈິງ. ນີ້ກໍຍ້ອນວ່າ ພຣະເຈົ້າທີ່ແທ້ຈິງແມ່ນອົງທີ່ປົກຄອງເໜືອທຸກສິ່ງ, ຍ່າງໃນທ່າມກາງທຸກສິ່ງ ແລະ ຄຸ້ມຄອງທຸກສິ່ງ. ພຣະອົງແມ່ນພຣະເຈົ້າທີ່ຖືຊະຕາກໍາຂອງມະນຸດຊາດທັງປວງ ແລະ ຖືທຸກສິ່ງໄວ້ໃນມືຂອງພຣະອົງ. ພາລະກິດ ແລະ ກິດຈະການຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ເຮົາກຳລັງເວົ້າເຖິງບໍ່ໄດ້ຈຳກັດຢູ່ທີ່ຄົນສ່ວນໜ້ອຍເທົ່ານັ້ນ. ນັ້ນຄືວ່າ ພວກມັນບໍ່ໄດ້ຈຳກັດຢູ່ພຽງແຕ່ຄົນທີ່ຕິດຕາມພຣະອົງໃນປັດຈຸບັນ. ການກະທຳຂອງພຣະອົງໄດ້ສະແດງອອກທ່າມກາງທຸກສິ່ງ, ສະແດງອອກຢູ່ໃນຄວາມຢູ່ລອດຂອງທຸກສິ່ງ ແລະ ຢູ່ໃນກົດເກນແຫ່ງການປ່ຽນແປງຂອງທຸກສິ່ງ.

ຖ້າເຈົ້າບໍ່ສາມາດເຫັນ ຫຼື ຮັບຮູ້ການກະທຳໃດໆຂອງພຣະເຈົ້າທ່າມກາງທຸກສິ່ງແຫ່ງການຊົງສ້າງຂອງພຣະອົງ, ເຈົ້າກໍຈະບໍ່ສາມາດເປັນພະຍານໃຫ້ແກ່ການກະທຳໃດໆຂອງພຣະອົງໄດ້. ຖ້າເຈົ້າບໍ່ສາມາດເປັນພະຍານໃຫ້ພຣະເຈົ້າໄດ້, ຖ້າເຈົ້າຍັງສືບຕໍ່ເວົ້າເຖິງອົງນ້ອຍໆທີ່ເອີ້ນວ່າ “ພຣະເຈົ້າ” ທີ່ເຈົ້າຮູ້ຈັກ, ພຣະເຈົ້າຜູ້ທີ່ຖືກຈຳກັດຢູ່ໃນຄວາມຄິດຂອງເຈົ້າເອງ ແລະ ມີຢູ່ສະເພາະໃນຂອບເຂດແຄບໆຂອງຫົວໃຈເຈົ້າ, ຖ້າເຈົ້າຍັງສືບຕໍ່ເວົ້າເຖິງພຣະເຈົ້າປະເພດນັ້ນ, ພຣະເຈົ້າກໍຈະບໍ່ຍົກຍ້ອງຄວາມເຊື່ອຂອງເຈົ້າ. ເມື່ອເຈົ້າເປັນພະຍານໃຫ້ພຣະເຈົ້າ, ຖ້າເຈົ້າເຮັດເຊັ່ນນັ້ນພຽງແຕ່ໃນແງ່ທີ່ເຈົ້າຊື່ນຊົມພຣະຄຸນຂອງພຣະເຈົ້າ, ອີງຕາມວິທີການທີ່ເຈົ້າຍອມຮັບວິໄນຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ການຕີສອນຂອງພຣະອົງ, ອີງຕາມວິທີທີ່ເຈົ້າໄດ້ຮັບພອນຂອງພຣະອົງເພື່ອເປັນພະຍານໃຫ້ກັບພຣະອົງ, ແລ້ວນັ້ນກໍບໍ່ພຽງພໍ ແລະ ບໍ່ໃກ້ແມ່ນແຕ່ຈະເຮັດໃຫ້ພຣະອົງເພິ່ງພໍໃຈເລີຍ. ຖ້າເຈົ້າຢາກເປັນພະຍານໃຫ້ກັບພຣະເຈົ້າໃນທາງທີ່ສອດຄ່ອງກັບຄວາມປະສົງຂອງພຣະອົງ, ເປັນພະຍານໃຫ້ກັບພຣະອົງເຈົ້າທີ່ແທ້ຈິງ, ເຈົ້າຕ້ອງເຫັນສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າມີ ແລະ ເປັນຈາກການກະທໍາຂອງພຣະອົງ. ເຈົ້າຕ້ອງເຫັນສິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າຈາກການຄວບຄຸມທຸກສິ່ງຂອງພຣະອົງ ແລະ ເຫັນຄວາມຈິງຈາກວິທີທີ່ພຣະອົງສະໜອງໃຫ້ແກ່ມວນມະນຸດ. ຖ້າເຈົ້າພຽງແຕ່ຮັບຮູ້ວ່າອາຫານປະຈຳວັນຂອງເຈົ້າ ແລະ ສິ່ງທີ່ຈຳເປັນໃນຊີວິດຂອງເຈົ້າມາຈາກພຣະເຈົ້າ ແຕ່ເຈົ້າບໍ່ເຫັນຄວາມຈິງທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ເອົາທຸກສິ່ງແຫ່ງການຊົງສ້າງຂອງພຣະອົງເພື່ອສະໜອງໃຫ້ແກ່ມະນຸດທັງມວນ ແລະ ໂດຍການປົກຄອງເໜືອທຸກສິ່ງ ພຣະອົງກຳລັງນຳພາມະນຸດທັງມວນຢູ່, ເຈົ້າກໍຈະບໍ່ສາມາດເປັນພະຍານໃຫ້ພຣະເຈົ້າໄດ້. ຈຸດປະສົງທີ່ເຮົາເວົ້າເຖິງສິ່ງທັງໝົດນີ້ແມ່ນຫຍັງ? ມັນແມ່ນເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະບໍ່ຖືເບົາໃນເລື່ອງນີ້, ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະບໍ່ເຊື່ອແບບຜິດໆວ່າຫົວຂໍ້ເຫຼົ່ານີ້ທີ່ເຮົາໄດ້ເວົ້າເຖິງນັ້ນແມ່ນບໍ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການເຂົ້າສູ່ຊີວິດສ່ວນຕົວຂອງພວກເຈົ້າເອງ ແລະ ເພື່ອວ່າພວກເຈົ້າຈະບໍ່ຖືເອົາຫົວຂໍ້ເຫຼົ່ານີ້ເປັນພຽງຄວາມຮູ້ ຫຼື ຫຼັກຄຳສອນປະເພດໜຶ່ງ. ຖ້າພວກເຈົ້າຟັງສິ່ງທີ່ເຮົາກຳລັງເວົ້າຢູ່ດ້ວຍທັດສະນະຄະຕິແບບນັ້ນ, ພວກເຈົ້າກໍຈະບໍ່ໄດ້ຮັບສິ່ງໃດເລີຍ. ພວກເຈົ້າຈະສູນເສຍໂອກາດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ຈະໄດ້ຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າ.

ແມ່ນຫຍັງຄືເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາໃນການເວົ້າເຖິງສິ່ງຕ່າງໆທັງໝົດເຫຼົ່ານີ້? ເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາແມ່ນເພື່ອໃຫ້ມີຄົນຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າ, ເພື່ອໃຫ້ມີຄົນເຂົ້າໃຈກິດຈະການທີ່ແທ້ຈິງຂອງພຣະເຈົ້າ. ເມື່ອເຈົ້າເຂົ້າໃຈພຣະເຈົ້າ ແລະ ເຈົ້າຮູ້ຈັກກິດຈະການຂອງພຣະອົງແລ້ວ, ເມື່ອນັ້ນເຈົ້າກໍຈະມີໂອກາດ ຫຼື ຄວາມເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະຮູ້ຈັກພຣະອົງ. ຕົວຢ່າງ: ຖ້າເຈົ້າຢາກເຂົ້າໃຈຄົນໃດໜຶ່ງ, ເຈົ້າຈະເຂົ້າໃຈພວກເຂົາໄດ້ແນວໃດ? ບໍ່ແມ່ນຜ່ານການເບິ່ງຮູບລັກພາຍນອກຂອງພວກເຂົາບໍ? ບໍ່ແມ່ນຜ່ານການເບິ່ງສິ່ງທີ່ພວກເຂົານຸ່ງ ແລະ ວິທີການແຕ່ງກາຍຂອງພວກເຂົາບໍ? ບໍ່ແມ່ນຜ່ານການເບິ່ງວິທີທີ່ພວກເຂົາຍ່າງບໍ? ບໍ່ແມ່ນຜ່ານການເບິ່ງຂອບເຂດຄວາມຮູ້ຂອງພວກເຂົາບໍ? (ບໍ່.) ແລ້ວເຈົ້າເຂົ້າໃຈພວກເຂົາໄດ້ແນວໃດ? ເຈົ້າຕັດສິນໂດຍອີງຕາມຄຳເວົ້າ ແລະ ການປະພຶດຂອງຜູ້ຄົນ, ຕາມຄວາມຄິດຂອງພວກເຂົາ ແລະ ສິ່ງທີ່ພວກເຂົາສະແດງອອກ ແລະ ເປີດເຜີຍກ່ຽວກັບຕົວເອງ. ນີ້ແມ່ນວິທີທີ່ເຈົ້າຮູ້ຈັກຜູ້ຄົນ, ເປັນວິທີການທີ່ເຈົ້າເຂົ້າໃຈຄົນໃດໜຶ່ງ. ໃນທຳນອງດຽວກັນ, ຖ້າເຈົ້າຢາກຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າ, ຖ້າເຈົ້າຢາກເຂົ້າໃຈດ້ານການປະຕິບັດຂອງພຣະອົງ, ມຸມມອງທີ່ແທ້ຈິງຂອງພຣະອົງ, ພວກເຈົ້າຕ້ອງຮູ້ຈັກພຣະອົງຜ່ານການກະທຳຂອງພຣະອົງ ແລະ ຜ່ານທຸກສິ່ງທີ່ພຣະອົງກະທຳ. ນີ້ແມ່ນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດ ແລະ ເປັນວິທີດຽວ.

(ພຣະທຳ, ເຫຼັ້ມທີ 2. ກ່ຽວກັບການຮູ້ຈັກພຣະເຈົ້າ. ພຣະເຈົ້າເອງ, ທີ່ເປັນເອກະລັກ IX).