ມະນຸດທີ່ເຫີນຮ່າງຈາກການສະໜອງຊີວິດ ຂອງອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ

ແມ່ນຂາດຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບຈຸດປະສົງຂອງການດໍາລົງຢູ່ ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດ ພວກເຂົາກໍຢ້ານກົວຄວາມຕາຍ.

ພວກເຂົາປາສະຈາກຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ ແລະ ການສະໜັບສະໜູນ

ແຕ່ກໍຍັງລັງເລໃຈທີ່ຈະຫຼັບຕາຂອງພວກເຂົາລົງ

ແລະ ພວກເຂົາກຽມພ້ອມທີ່ຈະຍືດເຍືອ ການເປັນຢູ່ທີ່ໄຮ້ຄຸນຄ່າຢູ່ໃນໂລກນີ້

ໂດຍທໍາລາຍເນື້ອໜັງຢ່າງໄຮ້ຄວາມຮູ້ສຶກ ຕໍ່ຈິດວິນຍານຂອງຕົນເອງ.

ເຈົ້າດໍາລົງຊີວິດຢູ່ດ້ວຍວິທີນີ້, ບໍ່ມີຄວາມຫວັງຄືດັ່ງຄົນອື່ນໆ

ທີ່ປາສະຈາກເປົ້າໝາຍ.

ມີພຽງພຣະຜູ້ບໍລິສຸດແຫ່ງຕໍານານ ທີ່ຈະຊ່ວຍຜູ້ຄົນທີ່ຮ້ອງໄຫ້ໃນທ່າມກາງ ຄວາມທົນທຸກທໍລະມານຂອງຕົນ ແລະ

ຜູ້ທີ່ປາຖະໜາຢ່າງຍິ່ງໃນການສະເດັດມາຂອງພຣະອົງ.

ເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ ຄວາມເຊື່ອດັ່ງກ່າວກໍຍັງ ບໍ່ໄດ້ຖືກບັນລຸຜົນໃນຜູ້ຄົນທີ່ຂາດສະຕິເຫຼົ່ານັ້ນ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ຜູ້ຄົນກໍຍັງສະແຫວງຫາມັນ.

ອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ ມີຄວາມເມດຕາຕໍ່ຜູ້ຄົນເຫຼົ່ານີ້

ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມທຸກທໍລະມານຢ່າງຮ້າຍແຮງ;

ໃນເວລາດຽວກັນນັ້ນ ພຣະອົງກໍເບື່ອໜ່າຍກັບຜູ້ຄົນເຫຼົ່ານີ້ທີ່ໄຮ້ຄວາມຮູ້ສຶກ

ເພາະພຣະອົງຕ້ອງໄດ້ລໍຖ້າດົນ ເກີນໄປສໍາລັບຄໍາຕອບຈາກມະນຸດ.

ພຣະອົງປາຖະໜາເພື່ອຄົ້ນຫາ ແລະ ສະແຫວງຫາຫົວໃຈ ແລະ ຈິດໃຈຂອງເຈົ້າ

ເພື່ອນໍາເອົານໍ້າ ແລະ ອາຫານມາໃຫ້ກັບເຈົ້າ

ເພື່ອປຸກເຈົ້າຕື່ນ ເພື່ອວ່າເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຫີວເຂົ້າ ແລະ ຫີວນໍ້າອີກຕໍ່ໄປ.

ເມື່ອເຈົ້າເມື່ອຍໃຈ ແລະ ເມື່ອເຈົ້າເລີ່ມຮູ້ສຶກວ່າໂລກນີ້ ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມໂດດດ່ຽວ

ແລະ ດຽວດາຍ ກໍຈົ່ງຢ່າຫຼົງທາງ ແລະ ຈົ່ງຢ່າຮ້ອງໄຫ້.

ພຣະເຈົ້າອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ ພຣະຜູ້ເບິ່ງແຍງ

ຈະຍິນດີອ້ອມກອດເອົາການມາຂອງເຈົ້າທຸກເວລາ.

ພຣະອົງເຝົ້າເບິ່ງຢູ່ຄຽງຂ້າງເຈົ້າ

ແລະ ລໍຖ້າການກັບຄືນມາຂອງເຈົ້າ.

ໂດຍຫວັງວ່າເຈົ້າຈະເຫັນວ່າເຈົ້າມາຈາກພຣະເຈົ້າ

ແລະ ໃນບາງເວລາໃດໜຶ່ງ ເຈົ້າໄດ້ຫຼົງທາງເດີນ, ໃນບາງເວລາໃດໜຶ່ງ ເຈົ້າໄດ້ເສຍສະຕິເທິງເສັ້ນທາງ

ແລະ ໃນບາງເວລາໃດໜຶ່ງ ແມ່ນໄດ້ຮັບເອົາ “ບິດາ” ດັ່ງກ່າວນັ້ນ;

ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ເມື່ອເຈົ້າຮູ້ວ່າ ອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດໄດ້ຄອຍເຝົ້າເບິ່ງແຍງ

ແລະ ລໍຖ້າຢູ່ທີ່ນັ້ນເປັນເວລາດົນນານ ເພື່ອການກັບມາຂອງເຈົ້າ.

ພຣະອົງໄດ້ເຝົ້າເບິ່ງດ້ວຍຄວາມຫວັງຢ່າງຍິ່ງ

ແລະ ລໍຖ້າການຕອບທີ່ປາສະຈາກຄໍາຕອບ.

ການເຝົ້າເບິ່ງ ແລະ ການລໍຖ້າແມ່ນຢູ່ເໜືອລາຄາໃດໜຶ່ງ

ແລະ ພວກມັນແມ່ນເຫັນແກ່ຫົວໃຈ ແລະ ຈິດວິນຍານຂອງມະນຸດ.

ບາງເທື່ອ ການເຝົ້າເບິ່ງ ແລະ ການລໍຖ້ານີ້ອາດບໍ່ມີກໍານົດ ແລະ ບາງເທື່ອ ພວກມັນກໍ່ອາດຈະສິ້ນສຸດ.

ແຕ່ເຈົ້າຄວນຮູ້ຢ່າງແນ່ນອນວ່າ

ຫົວໃຈ ແລະ ຈິດວິນຍານຂອງເຈົ້າຢູ່ໃສໃນປັດຈະບັນ.

ອົງຊົງລິດທານຸພາບສູງສຸດ ມີຄວາມເມດຕາຕໍ່ຜູ້ຄົນເຫຼົ່ານີ້

ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມທຸກທໍລະມານຢ່າງຮ້າຍແຮງ;

ໃນເວລາດຽວກັນນັ້ນ ພຣະອົງກໍເບື່ອໜ່າຍກັບຜູ້ຄົນເຫຼົ່ານີ້ທີ່ໄຮ້ຄວາມຮູ້ສຶກ

ເພາະພຣະອົງຕ້ອງໄດ້ລໍຖ້າດົນ ເກີນໄປສໍາລັບຄໍາຕອບຈາກມະນຸດ.

ພຣະອົງປາຖະໜາເພື່ອຄົ້ນຫາ ແລະ ສະແຫວງຫາຫົວໃຈ ແລະ ຈິດໃຈຂອງເຈົ້າ

ເພື່ອນໍາເອົານໍ້າ ແລະ ອາຫານມາໃຫ້ກັບເຈົ້າ

ເພື່ອປຸກເຈົ້າຕື່ນ ເພື່ອວ່າເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຫີວເຂົ້າ ແລະ ຫີວນໍ້າອີກຕໍ່ໄປ.

ຄັດຈາກໜັງສືຕິດຕາມພຣະເມສານ້ອຍ ແລະ ຮ້ອງເພງໃໝ່