ເຈົ້າຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບສະພາບການຕ່າງໆຂອງຜູ້ຄົນທີ່ຈະຜະເຊີນ ເມື່ອພຣະວິນຍານບໍລິສຸດປະຕິບັດພາລະກິດໃນພວກເຂົາ. ໂດຍສະເພາະຜູ້ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ປະສານງານເພື່ອຮັບໃຊ້ພຣະເຈົ້າ ຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ໜັກແໜ້ນຍິ່ງຂຶ້ນກ່ຽວກັບສະພາວະເຫຼົ່ານີ້. ຖ້າເຈົ້າພຽງແຕ່ເວົ້າກ່ຽວກັບປະສົບການ ແລະ ວິທີທາງທັງຫຼາຍໃນການເຂົ້າສູ່, ມັນກໍສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ປະສົບການຂອງເຈົ້າແມ່ນມາຈາກມຸມມອງດ້ານດຽວ. ຖ້າບໍ່ຮູ້ຈັກສະພາບການທີ່ແທ້ຈິງຂອງເຈົ້າ ຫຼື ເຂົ້າໃຈບັນດາຫຼັກການຂອງຄວາມຈິງ, ມັນກໍເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ການປ່ຽນແປງອຸປະນິໄສນັ້ນສໍາເລັດ. ຖ້າບໍ່ຮູ້ບັນດາຫຼັກການຂອງພາລະກິດຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ຫຼື ຖ້າບໍ່ເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບໝາກຜົນທີ່ເກີດຈາກພາລະກິດນັ້ນ, ມັນກໍຍາກສໍາລັບເຈົ້າທີ່ຈະເບິ່ງເຫັນວຽກງານຂອງວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍນັ້ນໄດ້. ເຈົ້າຕ້ອງເປີດເຜີຍວຽກງານຂອງວິນຍານຊົ່ວຮ້າຍ ແລະ ຄວາມຄິດຂອງມະນຸດ ແລະ ເລັ່ງໃສ່ໃຈກາງຂອງບັນຫາ; ພ້ອມນີ້ ເຈົ້າກໍຕ້ອງຊີ້ໃຫ້ເຫັນຄວາມນອກຮູ້ນອກທາງຫຼາຍຢ່າງໃນການປະຕິບັດ ຫຼື ບັນຫາຂອງຜູ້ຄົນທີ່ພວກເຂົາອາດມີ ໃນການເຊື່ອໃນພຣະເຈົ້າ ເພື່ອພວກເຂົາອາດຈະຮັບຮູ້ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ. ຢ່າງໜ້ອຍທີ່ສຸດ, ເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາຮູ້ສຶກບໍ່ດີ ຫຼື ຢູ່ຊື່ໆ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເຈົ້າຕ້ອງເຂົ້າໃຈຄວາມລໍາບາກແທ້ຈິງທີ່ຜູ້ຄົນສ່ວນໃຫຍ່ມີ, ເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງໄຮ້ເຫດຜົນ ຫຼື “ພະຍາຍາມສອນໝູໃຫ້ຮ້ອງເພງ”; ນັ້ນແມ່ນການປະພຶດຂອງຄົນທີ່ໂງ່ຈ້າ. ເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫາທັງຫຼາຍຂອງມະນຸດມີ, ເຈົ້າຕ້ອງເຂົ້າໃຈເຖິງພະລັງຂອງພາລະກິດຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ, ເຈົ້າຕ້ອງເຂົ້າໃຈວິທີການປະຕິບັດພາລະກິດຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດທີ່ມີຕໍ່ຜູ້ຄົນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ເຈົ້າຕ້ອງເຂົ້າໃຈຄວາມລໍາບາກຂອງມະນຸດ, ຂໍ້ບົກຜ່ອງຂອງມະນຸດ, ເບິ່ງເຫັນປະເດັນສໍາຄັນຂອງບັນຫາ ແລະ ເຂົ້າເຖິງຕົ້ນຕໍຂອງບັນຫາ ໂດຍບໍ່ມີຄວາມນອກຮູ້ນອກທາງ ຫຼື ຂໍ້ຜິດພາດ. ມີແຕ່ຄົນປະເພດນີ້ເທົ່ານັ້ນ ທີ່ມີຄຸນນະສົມບັດໃນການປະສານງານເພື່ອຮັບໃຊ້ພຣະເຈົ້າ.

ເຈົ້າຈະສາມາດເຂົ້າໃຈບັນຫາຫຼັກ ແລະ ເຫັນຫຼາຍສິ່ງຢ່າງຊັດເຈນ ຫຼື ບໍ່ ແມ່ນຂຶ້ນກັບປະສົບການສ່ວນຕົວຂອງເຈົ້າ. ລັກສະນະທີ່ເຈົ້າມີປະສົບການຄືລັກສະນາທີ່ເຈົ້ານໍາພາຜູ້ອື່ນ. ຖ້າເຈົ້າເຂົ້າໃຈໜັງສື ແລະ ທິດສະດີຕ່າງໆ, ເຈົ້າກໍຈະນໍາພາຜູ້ອື່ນໃຫ້ເຂົ້າໃຈໜັງສື ແລະ ທິດສະດີຕ່າງໆ. ວິທີທີ່ເຈົ້າມີປະສົບການກັບໂລກແຫ່ງຄວາມເປັນຈິງແຫ່ງພຣະທໍາຂອງພຣະເຈົ້າ ແມ່ນວິທີການທີ່ເຈົ້າຈະນໍາພາຜູ້ອື່ນ ເພື່ອໃຫ້ເຂົ້າໄປສູ່ໂລກແຫ່ງຄວາມເປັນຈິງແຫ່ງພຣະທໍາຂອງພຣະເຈົ້າ. ຖ້າເຈົ້າສາມາດເຂົ້າໃຈຄວາມຈິງທັງຫຼາຍນີ້ ແລະ ແນມເຫັນຫຼາຍສິ່ງໃນພຣະທໍາຂອງພຣະເຈົ້າຢ່າງຊັດເຈນ, ເຈົ້າກໍຈະສາມາດນໍາພາຜູ້ອື່ນໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄວາມຈິງທັງຫຼາຍ ແລະ ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ເຈົ້ານໍາພາກໍຈະມີຄວາມເຂົ້າໃຈຕໍ່ນິມິດຢ່າງຊັດເຈນ. ຖ້າເຈົ້າຕັ້ງໃຈໃສ່ກັບຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ເໜືອທໍາມະຊາດ, ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ເຈົ້ານໍາພາກໍຈະຕັ້ງໃຈໃສ່ກັບຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ເໜືອທໍາມະຊາດເຊັ່ນກັນ. ຖ້າເຈົ້າບໍ່ເອົາໃຈໃສ່ກັບການປະຕິບັດ ແລະ ພຽງເນັ້ນໃສ່ແຕ່ການເວົ້າ, ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ເຈົ້ານໍາພາກໍຈະຕັ້ງໃຈໃສ່ແຕ່ກັບການເວົ້າ ໂດຍບໍ່ມີການປະຕິບັດຫຍັງ, ບໍ່ປ່ຽນແປງນິໄສຂອງພວກເຂົາ ແລະ ພວກເຂົາກໍຈະໄດ້ແຕ່ກະຕືລືລົ້ນກັບສິ່ງທີ່ຢູ່ພາຍນອກເທົ່ານັ້ນ ໂດຍບໍ່ມີການປະຕິບັດຄວາມຈິງເລີຍ. ມະນຸດທັງໝົດແມ່ນສະໜອງສິ່ງທີ່ພວກເຂົາມີໃຫ້ແກ່ຄົນອື່ນ. ປະເພດຂອງຄົນຈະກໍານົດເສັ້ນທາງທີ່ເຂົານໍາພາຄົນອື່ນ ແລະ ປະເພດຂອງຄົນຈະກໍານົດປະເພດຂອງຄົນທີ່ເຂົານໍາພາ. ການທີ່ຈະເປັນຄົນເໝາະສົມຢ່າງແທ້ຈິງເພື່ອໃຫ້ພຣະເຈົ້ານໍາໃຊ້, ພວກເຈົ້າບໍ່ພຽງແຕ່ຈະຕ້ອງມີຄວາມທະເຍີທະຍານ ແຕ່ພວກເຈົ້າຍັງຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບຄວາມສະຫວ່າງຢ່າງຫຼາຍຈາກພຣະເຈົ້າ, ການຊີ້ນໍາຈາກພຣະທໍາຂອງພຣະເຈົ້າ, ການຈັດການຈາກພຣະເຈົ້າ ແລະ ການຫຼໍ່ຫຼອມຈາກພຣະທໍາຂອງພຣະອົງ. ດ້ວຍພື້ນຖານດັ່ງກ່າວນີ້, ໃນເວລາປົກກະຕິ ພວກເຈົ້າຄວນເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ການສັງເກດ, ຄວາມຄິດ, ການໄຕ່ຕອງ ແລະ ການສະຫຼຸບ ແລະ ຮັບເອົາການຊຶມຊັບ ຫຼື ການລົບລ້າງຂອງຕົວເຈົ້າເອງອີງຕາມສິ່ງນັ້ນ. ສິ່ງທັງໝົດເຫຼົ່ານີ້ລ້ວນແລ້ວແຕ່ແມ່ນເສັ້ນທາງ ສໍາລັບພວກເຈົ້າໃນການເຂົ້າສູ່ໂລກແຫ່ງຄວາມເປັນຈິງ ແລະ ພວກມັນທັງໝົດແມ່ນສິ່ງທີ່ຂາດບໍ່ໄດ້ ເຊິ່ງນີ້ແມ່ນວິທີທາງໃນການປະຕິບັດພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ. ຖ້າເຈົ້າເຂົ້າໄປສູ່ວິທີທາງນີ້ຂອງການປະຕິບັດພາລະກິດຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຈົ້າກໍຈະໄດ້ມີໂອກາດທີ່ຈະຖືກເຮັດໃຫ້ສົມບູນໂດຍພຣະເຈົ້າທຸກມື້. ໃນເວລາໃດໜຶ່ງ, ບໍ່ວ່າຈະຢູ່ໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ໂຫດຮ້າຍ ຫຼື ສະພາບແວດລ້ອມທີ່ດີ, ບໍ່ວ່າເຈົ້າຈະຖືກທົດສອບ ຫຼື ຖືກລໍ້ລວງ, ບໍ່ວ່າເຈົ້າຈະເຮັດວຽກງານ ຫຼື ບໍ່, ບໍ່ວ່າເຈົ້າຈະດໍາລົງຊີວິດໃນຖານະບຸກຄົນ ຫຼື ເປັນກຸ່ມ, ເຈົ້າຈະຊອກເຫັນໂອກາດທີ່ຈະຖືກເຮັດໃຫ້ສົມບູນໂດຍພຣະເຈົ້າສະເໝີ ໂດຍບໍ່ສູນເສຍແມ່ນແຕ່ສິ່ງດຽວ. ເຈົ້າຈະສາມາດຄົ້ນພົບພວກມັນທັງໝົດ ແລະ ດ້ວຍວິທີນີ້ ເຈົ້າກໍຈະພົບເຫັນຄວາມລັບໃນການປະສົບກັບພຣະທໍາຂອງພຣະເຈົ້າ.