ໃນການເຮັດໜ້າທີ່ປະສານງານ, ຄົນໜຶ່ງຕ້ອງໄດ້ປະສານງານຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ມີພະລັງ ແລະ ຢ່າງມີຊີວິດຊີວາ. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ຄົນໆໜຶ່ງຕ້ອງມີຄວາມເຂັ້ມແຂງ, ມີພະລະກຳລັງ ແລະ ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມໝັ້ນໃຈ ເພື່ອວ່າ ເມື່ອພວກເຂົາເຫັນ, ຄົນອື່ນໆຈະໄດ້ຮັບການຕອບສະໜອງ ແລະ ຈະໄດ້ອີ່ມໜຳສຳລານ. ເພື່ອຮັບໃຊ້ເຮົາ ເຈົ້າຕ້ອງຮັບໃຊ້ດັ່ງທີ່ເຮົາປະສົງ, ບໍ່ພຽງແຕ່ເຮັດຕາມໃຈເຮົາເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ຕ້ອງປະຕິບັດຕາມຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເຮົາ ເພື່ອວ່າ ເຮົາຈະໄດ້ພໍໃຈໃນສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດສຳເລັດໃນຕົວເຈົ້າ. ຈົ່ງຕື່ມເຕັມຊີວິດຂອງເຈົ້າດ້ວຍພຣະທຳຂອງເຮົາ, ຕື່ມເຕັມຄຳເວົ້າຂອງເຈົ້າດ້ວຍພະລັງຂອງເຮົາ ແລະ ນີ້ຄືສິ່ງທີ່ເຮົາຮຽກຮ້ອງຈາກເຈົ້າ. ການເຮັດຕາມຄວາມປາດຖະໜາຂອງເຈົ້າເອງນັ້ນ ມັນໄດ້ເປີດເຜີຍພາບລັກຂອງເຮົາຢູ່ບໍ? ນັ້ນຈະເປັນສິ່ງທີ່ພໍໃຈເຮົາຢູ່ບໍ? ເຈົ້າແມ່ນຄົນທີ່ໄດ້ສັງເກດຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເຮົາຢ່າງຈິງໃຈຢູ່ບໍ່? ເຈົ້າແມ່ນຄົນທີ່ພະຍາຍາມເຂົ້າໃຈຫົວໃຈຂອງເຮົາແທ້ບໍ່? ແທ້ຈິງແລ້ວ ເຈົ້າໄດ້ຖວາຍຕົວເຈົ້າເອງໃຫ້ເຮົາແລ້ວບໍ່? ເຈົ້າໄດ້ເສຍສະຫຼະຕົວເຈົ້າເພື່ອເຮົາແທ້ບໍ? ເຈົ້າໄດ້ໄຕ່ຕອງພຣະທຳຂອງເຮົາແລ້ວບໍ?

ຄົນຕ້ອງໃຊ້ສະຕິປັນຍາໃນທຸກດ້ານ ແລະ ໃຊ້ສະຕິປັນຍາເດີນຕາມເສັ້ນທາງອັນສົມບູນແບບຂອງເຮົາ. ບັນດາຜູ້ທີ່ເຮັດຕາມພຣະທຳຂອງເຮົາແມ່ນຄົນທີ່ສະຫຼາດທີ່ສຸດ ແລະ ບັນດາຜູ້ທີ່ປະພຶດຕົນໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບພຣະທຳຂອງເຮົານັ້ນແມ່ນຜູ້ທີ່ເຊື່ອຟັງເຮົາຫຼາຍທີ່ສຸດ. ເຮົາເວົ້າແນວໃດກໍ່ຕ້ອງເປັນແນວນັ້ນ, ເຈົ້າບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງໂຕ້ຖຽງກັບເຮົາ ຫຼື ພະຍາຍາມໃຫ້ເຫດຜົນກັບເຮົາ. ທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາກ່າວ ເຮົາກ່າວກັບເຈົ້າຢູ່ໃນໃຈ (ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເຂັ້ມງວດ ຫຼື ອ່ອນໂຍນກໍຕາມ). ຖ້າເຈົ້າສຸມໃສ່ໃນການເຊື່ອຟັງກໍ່ຖືວ່າເປັນການດີ ແລະ ນີ້ແມ່ນເສັ້ນທາງແຫ່ງສະຕິປັນຍາອັນແທ້ຈິງ (ແລະ ເປັນການປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົ້າເກີດຂຶ້ນກັບເຈົ້າ). ມື້ນີ້ຢູ່ເຮືອນຂອງເຮົາບໍ່ຕ້ອງເປັນຄົນສຸພາບຕໍ່ໜ້າເຮົາ ແລ້ວເວົ້າສິ່ງຕ່າງໆລັບຫຼັງເຮົາ. ເຮົາຕ້ອງການໃຫ້ເຈົ້າມີຄວາມເປັນຈິງ; ເຈົ້າບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງໃຊ້ສຳນວນໂວຫານ. ສຳລັບບັນດາຜູ້ທີ່ມີຄວາມເປັນຈິງຈະມີທຸກສິ່ງ, ສ່ວນບັນດາຜູ້ທີ່ບໍ່ມີຄວາມເປັນຈິງຈະບໍ່ມີຫຍັງເລີຍ. ແມ່ນແຕ່ຮ່າງກາຍຂອງພວກເຂົາກໍ່ຈະກັບໄປສູ່ຄວາມບໍ່ມີຕົວຕົນພ້ອມກັບພວກເຂົາ ເພາະວ່າ ຖ້າປາສະຈາກຄວາມເປັນຈິງແລ້ວ ກໍມີແຕ່ຄວາມວ່າງເປົ່າ; ບໍ່ມີຄຳອະທິບາຍອື່ນໃດອີກ.

ໃນຄວາມເຊື່ອຂອງເຈົ້າທີ່ມີຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ເຮົາຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າຈິງໃຈ ແລະ ບໍ່ຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ເຈົ້າອາດໄດ້ ຫຼື ເສຍ ຫຼື ບໍ່ແມ່ນສຳລັບທຸກສິ່ງທີ່ເຈົ້າມີ; ເຈົ້າຄວນສະແຫງຫາເພື່ອເດີນຕາມເສັ້ນທາງທີ່ແທ້ຈິງເທົ່ານັ້ນ ແລະ ບໍ່ຖືກຄອບງຳ ຫຼື ຄວບຄຸມໂດຍຜູ້ໃດ. ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ຮູ້ກັນວ່າ ຜູ້ທີ່ເປັນເສົາຄ້ຳຂອງຄຣິດຕະຈັກ, ເປັນຜູ້ຊະນະແຫ່ງລາຊະອານາຈັກ ຕ້ອງໄດ້ປະຕິບັດຕາມ ບໍ່ດັ່ງນັ້ນກໍ່ໝາຍຄວາມວ່າ ເຈົ້າບໍ່ສົມຄວນທີ່ຈະມີຊີວິດຢູ່ຕໍ່ໜ້າເຮົາໄດ້.

ໃນສະຖານະການຕ່າງໆນັ້ນ, ວິທີການທີ່ຈະເຂົ້າໃກ້ເຮົາອາດແຕກຕ່າງກັນພໍສົມຄວນ. ບາງຄົນມັກເວົ້າຄຳເວົ້າທີ່ສວຍງາມ ແລະ ສະແດງຄວາມເຄົາລົບຕໍ່ໜ້າເຮົາ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ລັບຫຼັງ ພວກເຂົາແມ່ນໂກລະຫົນໄປໝົດ ແລະ ພຣະທຳຂອງເຮົາບໍ່ຄ່ອຍມີຢູ່ໃນພວກເຂົາເລີຍ. ພວກເຂົາໜ້າລັງກຽດ ແລະ ໜ້າລຳຄານທີ່ສຸດ; ມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ພວກເຂົາຈະສາມາດແນະຄົນອື່ນ ຫຼື ສະໜອງໃຫ້ກັບຜູ້ໃດໜຶ່ງໄດ້. ພວກເຈົ້າບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຄຳນຶງເຖິງຫົວໃຈຂອງເຮົາໄດ້ ນັ້ນກໍ່ຍ້ອນວ່າພວກເຈົ້າບໍ່ສາມາດມີຄວາມໃກ້ຊິດ ຫຼື ສົນທະນາກັບເຮົາຫຼາຍຂຶ້ນ; ພວກເຈົ້າເຮັດໃຫ້ເຮົາກັງວົນກັບພວກເຈົ້າຢູ່ຕະຫຼອດ ແລະ ເຮັດວຽກເພື່ອພວກເຈົ້າຢູ່ຕະຫຼອດ.